Zomertijd: laat de romantiek maar komen

Ik was vanmorgen een paar uurtjes op de fiets de polder in gegaan. De uitbundig schijnende zon was bedrieglijk, want het was fris. Wat zeg ik, het was steenkoud! Gelukkig had ik er rekening mee gehouden en met mijn 'buff' en mijn wintermuts was het goed uit te houden aan de Garsdijk, tussen Hekelingen en Simonshaven.

De jachtpartij van de slechtvalk die ik hoopte te zien, bleef uit. Maar er was genoeg leven in de brouwerij. Grutto’s en tureluurs schalden hun namen door de atmosfeer. Daarbij vlogen ze op grote snelheid langs, als Joint Strike Fighters verwikkeld in een hevig luchtgevecht, daarbij wendend en zwenkend, hun helderwitte vleugelvlakken oplichtend in de zon.

JSF polderstijl (grutto)

De slechtvalk verscheen pas toen ik weer naar huis fietste

Opeens hoorde ik “kluut, kluut, kluut”. Kort daarna viel mijn blik op een groepje van acht kluten. Ze stonden tot aan hun buiken in het water. In mijn jeugd waren kluten zeldzaam. Nu niet meer, maar ik ben nog altijd blij verrast als ik er een zie.

Na een tijdje landden er twee kluten in de plas het dichtst bij mij. Ik zoomde in en zag dat de twee gezamenlijk voedsel zochten. Dit deden zij door zij aan zij door het water te waden, voorovergebogen, waarbij ze de gekromde snaveltjes in heen en weer gaande bewegingen over de bodem lieten gaan. Waar het water dieper was, stonden ze als eenden ondersteboven in het water. Met hun lange, blauwgrijze poten trapten ze zich in het water vooruit.

Zo ging het steeds een meter naar rechts en dan weer een meter naar links, en zo voort. Totdat het vrouwtje opeens stil bleef staan, voorover gebogen met de snavel horizontaal boven het water. Het mannetje draalde om haar heen, dan weer links, dan weer rechts. Het vrouwtje bleef bewegingloos staan.

Ik besefte niet meteen waar ik naar zat te kijken, maar toen viel het muntje.
Die positie, de kont haast uitnodigend in de lucht, was hier soms een liefdesritueel gaande?

Snel verving ik mijn telescoop voor mijn camera. Net had ik de instellingen goed gezet en ja hoor, daar hupte het mannetje op haar rug en maakte een snel een teder wipje.

Ik had het nog nooit gezien bij kluten. En hoewel ik mij best een gluurder voel, als ik vogels observeer tijdens hun meest intieme gedrag, was het een leerzaam en waardevol vogelmoment.

Hier volgen de foto's van de sekspartij en daaronder weer een linkje naar een kort filmpje van de foeragerende kluten.