Peterdestadsvogelaar

Wat piept daar in het gras, een muis misschien? Ik kom er niet achter. Een graspieper is het niet, want die zit voor mij op een paaltje.  Ik bekijk hem eens goed. Kan ik de lange, kromme achternagel zien, waar het beest onder andere aan herkend kan worden? Helaas, die zit onder zijn poot, platgedrukt op het paaltje. Pieper is op insectenjacht. Hij draait zijn kopje en volgt mogelijke prooien. Komt er een binnen bereik, dan fladdert hij op en ‘hebbes’. Grappig om te zien, een vliegenvanger in pieper-uitvoering. Zou ik een vangst kunnen fotograferen? Warempel het lukt. Thuis, op de foto zie ik ook de lange kromme nagel. Soms toch wel handig zo'n foto. Eerst zit hij maar gewoon Op een poot draait hij zich om En duikt achter een vliegje aan, de snavel omhooggestoken in de aanslag. Zie ook de nagels. Hebbes!

Soms hoef je helemaal niet ingewikkeld te doen om een mooie vogel in beeld te krijgen of zelfs te fotograferen. Het is genoeg om ergens bij een rietkraag langs het water te gaan zitten met je broodpakket. Zoals je daar zit, bezig met je boterham, vertegenwoordig je geen gevaar voor vogels, die daarom soms dichterbij komen dan anders. Verleden week langs de Bernisse overkwam mij dit. Daar was het een prachtige kneu die kwam buurten, alsof hij benieuwd was naar wat ik op mijn brood had (namelijk 100% pindakaas met een beetje honing; je moet toch wat, als je geen zout meer mag). Voor deze mooie verschijning wilde ik de boterham natuurlijk wel even in het gras leggen, zodat ik mijn foto’s kon maken. De mieren maakten dankbaar gebruik van dit gebaar en weten nu ook hoe pure pindakaas met honing smaakt. ik op mijn beurt weet nu hoe een mier smaakt, want ik merkte ze pas op bij mijn volgende hap van mijn boterham (ondefinieerbare smaak, met een krokante bite). Man kneu A

Als het opportunisme aankomt, zijn oeverzwaluwen onverslaanbaar. Zodra ergens een zandberg wordt neergelegd, weten zij er hun nestholen in uit te graven. Tot grote ergernis van menig aannemer, die daardoor het zand niet meer kan gebruiken tot na het broedseizoen. Maar of iedere aannemer zich daar aan houdt? De kolonie die ik vanmorgen aantrof bij de Rachelseweg ligt gelukkig niet onder het bereik van een aannemer. De zandbult ligt op een boerenerf. Hier miegelt het altijd al van de andere vogels zoals boerenzwaluwen, mussen, spreeuwen en kwikstaarten en ik neem aan (hoop) dat deze agrariër de zandhoop voorlopig met rust zal laten. Dat doet hij al een tijdje, want op sommige plaatsen groeit er al gras op.  Vanmorgen was   het hele oeverzwaluwvolk druk in de weer bij de ongeveer veertig gaten. Sommige zwaluwen pikten sprietjes stro van het erf en werkten deze bij de holen naar binnen om er het nest mee te bekleden. In tegenstelling tot de opportunisten van mijn vorige ver