Peterdestadsvogelaar

Sandra vroeg mij gisteren wat voor rapportcijfer ik het jaar zou geven. Ik hoefde niet lang na te denken: een 8, minstens! Vooral de drie boomvalkenfamilies die ik dit jaar mocht volgen, maakten het een topjaar. Verder hebben wij een paar leuke trips gemaakt, zoals een paar luxe dagen naar Brabant,  een lang weekend naar Aken (wat een winkels daar, enorm!)   en een paar weken naar ons vaste adres, ook in Duitsland.  Wij hebben ook een nieuwe badkamer laten plaatsen, waar we iedere dag veel plezier van hebben.  Met Tino ging ik in het voorjaar een paar dagen naar Texel en later kampeerden wij op een wel heel zweverige camping. Last but not least hadden wij veel gezellige momenten met onze dierbare andere vrienden.  Ook qua bijzondere tuinsoorten mocht ik niet klagen. Een man gekraagde roodstaart koos in het voorjaar mijn tuin uit om een paar dagen mooi te wezen (zie mijn blog op van 13 en 14 april voor die schoonheid).  Natuurlijk zorgde mijn hartafwijking ook dit jaar we

De dagen voor Kerstmis zijn niet alleen donker, maar meestal ook somber en waterkoud.  Dan is het verleidelijk om de benenwagen binnen te laten en de auto te pakken. Verleden week, in de de polder van Zuidland, gaf ik eraan toe. Een beetje schuldig voelde ik me wel over deze luie wattenhouding. Gelukkig verdween dat gevoel als nevel voor de zon toen ik zomaar in een boomgaard aan de Zeedijk een paar mooie reeën zag liggen.  De meeuwen waren ook in een gemakzuchtige bui en lieten de trekker het graafwerk doen bij hun jacht op wurmen

Kjuu-kjuu-kjuu-kjuu-kjuu. De lachende roep van de groene specht schalt door de lucht. Met wat geluk zie je daarna een middelgrote vogel in golvende vlucht voorbijkomen.Maar hem echt bekijken lukt niet, want hij landt in een boom en kruipt direct naar de kant van de stam waar hij voor jou niet zichtbaar is. Maar niet vandaag... De storm die gisteren de polder Biert geselde, trok het vel van mijn wangen strak over mijn jukbeenderen. Zwoegend en vechtend fietste ik tegen de storm in. Bij sommige vlagen viel ik bijna stil. Kwam de wind even van opzij, dan moest ik oppassen om tijdens zo'n ruk niet in de berm te belanden.  In Biert kreeg ik even rust, omdat de wind brak op bomensingels en bebouwing en in minder krachtige stukjes door het dorp heen dwarrelde. Net toen ik afremde om bij een veldje uit te blazen, golfde een groene specht voor mij langs. Dit keer verdween hij eens niet achter een stam, maar landde hij op de horizontale tak van een fruitboom, nog geen 10 meter bij m

In deze tijd van het jaar komt het er niet altijd van om naar buiten te gaan. Na het werk is het al snel donker. Heb ik dan eindelijk eens tijd, dan heb ik geen fut of regent het. Gelukkig is er dan nog IVF: In Vitro Fotografie,   fotograferen vanachter glas, zoals dat van mijn keukenraam. Tuinvogels laten op deze zachte dagen de voedselcontainers nog links liggen en genieten van de restanten natuurlijk voedsel. Vinken scharrelen tussen het afgevallen blad naar zaden. Roodborst en heggenmus zoeken op de grond naar insecten. De pimpelmezen doen hetzelfde tussen de struiken. Daar vissen zij menig spinnetje tussen bladoksels vandaan.  Kennelijk hebben zij ook behoefte aan vitamines, want een paar dagen terug was er een pimpelmees driftig bezig met het eten van meidoornbessen. De foto's die ik ervan maakte zijn door de dubbele glaslaag van mijn ruit wat onscherp. Tja, het blijft behelpen met die reageerbuisfoto’s.