Jack's Rippies
Toen ik op 19 februari de verjaardag van mijn vader herdacht, wist ik natuurlijk dat Jitze de dag erna jarig zou zijn. Maar stom genoeg besefte ik niet dat dat “morgen” al zou zijn. Ik had dus niets georganiseerd. Eerder hadden wij gelukkig wel een kaartje gekocht, maar wat te doen op de dag zelf? ’s Avonds stuurde ik hem een whatsapp: “heb jij nog plannen voor morgen?” Het zou namelijk zomaar kunnen dat hij iets met vrienden ging doen. Maar hij antwoordde dat hij misschien even langs zou kunnen komen. Handig hoor, dat whatsappen, maar voor echte afspraken pak ik liever de telefoon. Gelukkig nam hij op, want dan is niet zo vanzelfsprekend met die jonge gasten. Ze whatsappen je in een paar seconden terug, maar de telefoon opnemen is vaak net te veel gevraagd. Ik vroeg hem of hij uit eten wilde en zo ja, waar. Spare-ribs, die had hij al lang niet gehad, dus die wilde hij graag eten. Prompt gilde iemand op de achtergrond “je moet naar Jack’s Rippies gaan, die zijn heerlijk