Peterdestadsvogelaar

"Zo, vandaag ga ik een rode wouw spotten." "Toe maar, jij hebt ambitie," zegt Sandra. "Je moet groot durven denken." Ik zeg het gekscherend, want bij het vogelen vind ik dat je beter klein kunt denken: niets verwachten en alles wat je te zien krijgt in dank aanvaarden. Hoog gespannen verwachtingen bederven de pret. Ze leggen druk op een hobby die eigenlijk zou moeten ontspannen.  Over groot denken gesproken: de ooievaar op de foto's was geen troon hoog genoeg. Maar eenmaal in het topje van de hoogspanningsmast was het alsnog stressen, omdat een kraai hem zijn plek niet gunde.  En mijn rode wouw? Niet gezien natuurlijk. Maar wel dus die onverwachte matpartij tussen ooievaar en kraai. Genieten!  

Tijdens de vogeltrek verschijnen tal van ‘vreemde’ vogels in onze omgeving. Doortrekkers, die even blijven hangen om krachten op te doen en daarna doorvliegen naar de plaatsen waar zij broeden. Een hiervan is de bonte vliegenvanger, die een paar weken terug in het Zuidrandpark te vinden was. Iemand zou zelfs een paartje gezien hebben, wat kan duiden op een broedgeval, wat een unicum zou zijn. Het zijn, kleine, mooie vogeltjes, die insecten vangen door vanaf een tak een fladdervluchtje te ondernemen om daarna op dezelfde of een ander tak weer te landen. Nu doen andere vogels dat ook wel, maar omdat bonte vliegenvangers hier maar zelden te zien zijn, is het extra leuk om zo eentje het te zien doen. Er zijn nog meer vliegenvangers. Zoals de grauwe. Ook deze komt hier in de regio niet veel voor als broedvogel. Op het hele eiland misschien op een paar plaatsen. Daarom is het altijd speciaal om er een te zien. Hij lijkt een beetje op een roodborst, met hetzelfde lieve, ronde kopje. M