Stem wijzer
Een beetje meer loon, een lagere zorgpremie, een lager eigen
risico, een jaartje langer of korter werken, het immigratieprobleem.
Ik geloof niet dat mijn stem op een van die gebieden het verschil gaat maken, want na de verkiezingen moeten partijen weer gaan polderen. Dan win je hier wat en lever je daar weer wat in.
Ik geloof niet dat mijn stem op een van die gebieden het verschil gaat maken, want na de verkiezingen moeten partijen weer gaan polderen. Dan win je hier wat en lever je daar weer wat in.
Intussen een plaatje van een zee aan sneeuwklokken, nu bij het kasteel van Rhoon: miljoenen! |
Er is echter één thema dat boven partijpolitiek uitstijgt en dat mij zeer aan het hart gaat: de natuur en het milieu. Veel politieke partijen delen dit met mij, maar geven er geen prioriteit aan. De Partij voor de Dieren doet dat wel en zorgt dat natuur, dierenwelzijn en milieu op de agenda komen.
Een kennis van mij had het kieskompas ingevuld en was tot haar
verbazing bij de Partij voor de Dieren uitgekomen. Maar ze ging er niet op
stemmen, want ze wil een betere wereld voor ménsen, niet alleen voor dieren. Ik
probeerde uit te leggen dat de PvdD ook veel voor de mensen wil doen, maar het
kwaad was al geschied, een stem was verloren.
Het is met de naam van de dierenpartij als een winkel: als
de etalage je niet aanstaat, dan loop je eraan voorbij. Of de winkel goede
spullen heeft, zul je nooit weten. Zo is het dus ook met de PvdD. Daarom hoop
ik dat ze ooit zo slim zijn om de naam te wijzigen, bijvoorbeeld in Partij voor
de Duurzaamheid. Ik begrijp dat veel mensen dat ook vinden, dus wie weet, als
de uitslag van de verkiezingen straks tegenvalt...
Tot die tijd probeer ik een beetje propaganda voor de partij
te maken en uit te leggen wat ze allemaal doen; misschien trek ik hier en daar
een zwevende treuzelaar over de streep.
Ook dit in de kasteeltuinen van het kasteel van Rhoon. Een aanrader voor een lentewandeling. |
Er is een wanklank aan mijn voorkeur voor de Partij voor de
Dieren. Ik heb namelijk de neiging om af en toe een hengeltje uit te werpen, het
toppunt van dierenkwelling. Ik probeer al jaren om mijn driften te beteugelen
en dat lukt aardig, want ik vis lang niet meer zo veel als vroeger.
Maar een paar keer per jaar, als de drang te groot wordt, ga ik voor de bijl. Ik besef dat het niet past bij de Partij voor de Dieren, maar ik ben lerende.
Maar een paar keer per jaar, als de drang te groot wordt, ga ik voor de bijl. Ik besef dat het niet past bij de Partij voor de Dieren, maar ik ben lerende.
Bovendien: ik ben ook maar
een dier.
Het is ook niet eerlijk: als hij vist, heeft niemand er een probleem mee! |
Een politiek blog? Een stadsvogelaar die stemadvies geeft ...?
BeantwoordenVerwijderen