Peterdestadsvogelaar

 Hè, hè, eindelijk terug van vakantie; van werkvakantie welteverstaan.  Het werk bestond uit het opnieuw maken van mijn boomvalkenwebsite. Een klusje waarmee mijn provider mij had opgezadeld als gevolg van een softwarewijziging. Ik zag er enorm tegenop om alles opnieuw te doen, de teksten, de foto's de films. Pffff. Maar Sandra trok een peptalk uit de kast en wist mij toch te motiveren. En het is gelukt, en als ik zo vrij mag zijn, nog aardig ook. Sandra bedankt! Het gekke was, dat ik gedurende mijn hele werkvakantie heimwee had. Heimwee naar de personages uit het boek dat ik al een tijdje aan het schrijven ben, en dat intussen 2000 pagina’s beslaat (eigenlijk zijn het twee boeken en een epiloog). Tijdens de dikke maand die ik met mijn site bezig ben geweest, heb ik mij iedere dag schuldig gevoeld dat ik mijn personages geen aandacht gegeven heb. Maar nu mag ik weer. Normaal gesproken zit er een bruggetje tussen mijn tekst en de foto’s. Niet vandaag. Nu toon ik gewoon de foto’

Het ging niet zo goed met me. Dat vond ook de cardioloog. Nieuwe medicijnen, nieuwe bijwerkingen. ‘U kunt misselijk worden en de neiging krijgen om flauw te vallen’. ‘Nou zeg, dat klopt, ik durf de deur niet uit’ (niet alleen in elk geval. Jammer dat het net mooi weer was). ‘En jeuk, helse jeuk, de hele nacht door, over heel je lichaam? Dat ook?’ ‘Ja, dat ook.’ ‘Kan ik ook gaan beven, alsof ik Parkinson heb?’ ‘Nu u het zegt… En uw huid wordt extreem lichtgevoelig.’ ‘Wat?! Maar ik ben een hardcore buitenmens!’ 'Weet ik, dus dat wordt smeren, met factor 50, elke dag, zon of niet.' Smeren: ik vind dat zo goor! Zo’n vette laag op je bakkes. Zelfs als je dure ‘dry touch’ zonnebrand koopt, voel je het er nog op zitten; het trekt, het jeukt. Ik vertik het! Ik trek wel een sjaal over mijn gezicht. En in de zomer draag ik een niqaab. Plak ik er wel een sticker op met de tekst : UV-allergie, geen terrorist! Want anders wordt ik door een boer gemolesteerd. ‘Is de kuur al met al