Precies hetzelfde, maar net een beetje anders(*)

Er rust een zware taak op mij.

Winter, lente, zomer, herfst. Elk jaar dezelfde cyclus, met dezelfde verschijnselen en dus het risico dat ik mijn lezers op enig moment trakteer op "oude koek". Baltsende futen, reigers met takken in de bek, parende kikkers, ontluikende crocusjes, u kent het wel.

Ik moet origineel blijven, altijd iets nieuws brengen, want anders raakt u verveeld en haakt u af. Of doe ik u nu tekort? Ik hoop het. Ik hoop dat u net zo kunt zijn als ik. Die, als de natuur zich bij het overgaan van de seizoenen manifesteert op haar oude vertrouwde manier, van al die verschijnselen telkens weer verheugd raakt, als was alles voor de eerste keer. Ik wens ook u dit vermogen toe.

Dit gezegd hebbende: een paar jaar geleden zat er op het dak van de overburen een reiger die belaagd werd door een meeuw. Ik maakte een foto van de reiger, die in pure opwinding zijn kuif had opgestoken. Ook deze geschiedenis herhaalde zich, namelijk gisteren, met dit verschil dat het nu op het dak van de buren was en dus veel dichterbij. 

Precies hetzelfde dus, maar net een beetje anders!

Kuif opgericht...

Zelfs de nekveren staan uit

(*) Starsky en Hutch, de tv-serie uit de jaren 1970. Huggy Bear, de dealer/verklikker, was op een dag stoned als een garnaal en vertelde een verhaal, waarin 'de hele wereld hetzelfde was, alleen een beetje anders'.