Vlaamse gastronomie

In deze tijd van het jaar tref je overal bedelende jonge vogels aan. Hun ouders zijn vlakbij, druk bezig om die opengesperde snavels tot zwijgen te brengen.

Gisteren vond ik zo’n gezelschap in het Zuidrandpark in Spijkenisse. Dit keer waren het “Vlaamse” gaaien. (“Vlaamse” mag niet meer, het is tegenwoordig gewoon gaai, maar ik voeg het er nog graag aan toe, omdat gaaien soms, net als de Vlaming (althans die uit mijn tijd, halverwege de jaren 1970) erg sociaal en gemoedelijk zijn). Dat was gisteren ook het geval, toen de ouders hun jongen zorgzaam van eiwitrijke hapjes voorzagen, die in het gebladerte van de omringende struiken gevangen werden. 

Prachtig toch, zo’n tafereel? En wat het gekke is: ik krijg meteen trek in een frietje met stoofvlees. Misschien een dezer dagen maar eens die kant op rijden.

Ik heb honger!!!

Hier kind, een lekker hapje

Zo, die is weer stil. Maar voor hoe lang?