Een gevoelige snaar

Boomvalken houden vaak hun mond, omdat geluid vijanden aantrekt. Voor de muzikale omlijsting van mijn vogelavonturen ben ik daarom aangewezen op andere geluidsbronnen. In de hedendaagse polder zijn dat helaas vaker stoorzenders dan muziekinstrumenten. 

Zo suist er tegenwoordig een onophoudelijke megabas door de atmosfeer, met dank aan de Provincie, die de polders aan de overkant van het Spui heeft "opgewaardeerd" met vijf enorme windturbines: "zwoeeeeeef-zwoeeeeeef-zwoeeeeeef”.

Slechts een fractie melodieuzer was afgelopen zondagmorgen het penetrante "fwieeeeeeew-fwieeeeeeeeeeeeeeuw-fwieeeeeeeeuw”, geproduceerd door de straffe westenwind die over de snaren van een hoogspanningsmast streek.

Gelukkig kan ik mij vrij goed afsluiten voor al deze negatieve bijklanken. Soms kan ik er zelfs een positieve gedachte aan verbinden. Dat lukte ook toen opeens hoog boven mij een boomvalk verscheen die precies tussen de zingende draden door zeilde.

Met wat fantasie kon ik daar een gigantische notenbalk in zien en zat er toch wat muziek in mijn belevenissen die dag.

Boomvalk raakt gevoelige snaar