Vreemdgangers

Het was niet omdat Sandra een feestje had, dat ik besloot om vanavond vreemd te gaan. Het had een andere oorzaak.  

Aan het eind van de middag, om vier uur, was ik nog trouw. Achter een haag van kornoelje zat ik in het hoge gras naar mijn boomvalken te kijken. Het plan was om later naar een ander koppel te gaan. Maar het stel dat ik in de gaten hield, deed helemaal niets. Wat als die andere ook in een passieve bui waren? Moest ik daar 12 kilometer voor omrijden? Daar kwam bij dat het licht ook niet goed was.

Naarmate de middag overging in de avond, kreeg ik meer zin om het andere stel boomvalken eens een keer niet te bezoeken. Om half zeven hakte ik de knoop door. Ik stapte in mijn auto en reed naar de Beninger Slikken. Daar liet ik mij zakken in het korte gras om naar andere vogels te kijken.

Het was bewolkt, maar de avond viel verrassend mooi over het land op de grens van Spui en Haringvliet. Zowaar kwam de zon er nog even bij. Iets na negen uur liet deze zich in de mooiste tinten oranjerood in de donker bewolkte horizon wegzakken. Maar ook voor die tijd was er veel om van te genieten, zoals een wolk lepelaars, honderden steltlopers, talrijke eenden en zelfs een reuzenstern. 

Er was ook een slechtvalk die in een razendsnelle achtervolgingsvlucht een watersnip probeerde te grijpen. Toen dat niet lukte vloog hij de hoogte in om zich als een baksteen op een voorbijvliegend groepje eenden te storten. De slechtvalk miste en flitste door het uitwaaierende groepje eenden heen. Zodra de valk voorbij was, klonterden de eenden weer samen en maakten als een formatie straaljagers dat zij wegkwamen.  

De jachtvlucht van de slechtvalk was een spektakel, maar het klapstuk van de avond werd verzorgd door 50 runderen, die dwars door het gebied klotsten en daarbij een ree verstoorden. Het hertje kon geen kant meer op en besloot dat er niet anders opzat dan door het water te gaan. 

Over een vreemdganger gesproken. 

Lepelaars, jong en oud gemengd (de jongelingen hebben zwarte vleugelpunten, vandaar)