't Was weer ff wennen

De industrie van de Botlek heeft mij al een tijdje vergezeld als ik aan het einde van de afrit van de Hartelbrug de auto naar links stuur. Ik passeer een afzichtelijke lichtreclame aan de muur van een tuinmeubelzaak. Vervolgens rijd ik langs de lelijke woonboulevard en een nog lelijker industrieterrein en daarna doemen de in aanbouw zijnde KFC en Burgerking op. 

Nog verderop, op de Baljuwlaan, heeft een gek onlangs een felverlicht reclamepaneel opgericht, metersgroot. Dat valt goed op tegen de groene achtergrond van het Vogelenzangpark, moet die idioot gedacht hebben. Het is een smet op de omgeving. Maar omdat het geld oplevert, mag het.

Net als altijd als ik terugkom van enkele dagen in een prachtige omgeving, zoals verleden week uit Drenthe, denk ik “gatver! Wat doe ik hier?”

Het kost even tijd om mijn draai weer te vinden. Zelfs de routine van het bezoeken van mijn boomvalken. Dat is niet erg, want het betekent dat ik er goed ‘uit’ ben geweest, dat nieuwe indrukken zijn opgedaan en dat ik het leven thuis even totaal vergeten was; dat ik echt met vakantie ben geweest.

Gelukkig is de na-de-vakantie-blues na een paar dagen voorbij. Ik fiets als vanouds langs de stadsrand, de Oude Maas, door de Wolvenpolder en de polder Biert en heb de vaardigheid weer terug om doof en blind te zijn voor herrie en lelijkheid en mij  alleen te richten op de mooie dingen. Want zie nu eens deze buizerd, die tegen de achtergrond van een hoogspanningsmast een rondje draaide en sierlijk landde op een verroeste pijp in het veld.