(G)een bal aan?

Zoals u weet, ben ik in deze tijd van het jaar druk bezig met het observeren van boomvalken. En dan weet u ook, dat er soms helemaal niets gebeurt. Je zou kunnen denken dat ik er dan geen bal aan vind. Maar er is zoveel moois, dat ik altijd weer afleiding vind.

Neem het volgende tafereel, verleden week op een mooie avond.

De gemaaide akker waar ik langs zit, gaat 60 meter verderop over in een dichte haag. Tegen die donkergroene achtergrond valt mij een minieme beweging op. Door mijn  telescoop zie ik twee oren in de kleur van droog gras. Zij zwenken en wentelen onafhankelijk van elkaar alle kanten op, als radarschelpen die de omgeving scannen op verontrustende signalen.

Een haas, denk ik. Maar vorm en kleur van de oren passen niet goed bij die gedachte. Ik hoef niet verder te gissen, want daar verschijnt een lief kopje met een fijn zwart neusje en twee reebruine ogen. Het dier ligt op zijn gemak te grazen aan de rand van het stoppelveld.

Dan staat het op. Het is een jong dier.
Behoedzaam wandelt het op slanke stelten langs de rand van het veld. Het stopt even, draait met de oren, graast en stapt weer voort. Tot mijn verbazing komen er nog twee uit de haag tevoorschijn. Een kalf en een bok met een klein gewei en een verse roodbruine vacht. Ze sluiten zich aan bij het eerdere reetje.

Ik maak een filmpje van het gezelschap en thuis, bij het bewerken, zie ik dat er tussen de achterbenen van de bok een balzakje bungelt. Nooit geweten dat reeën die ook hebben.
Hoezo, vogelen geen bal aan?

Een link naar het filmpje staat onder de foto's.

Klik hier voor het filmpje: reeën in de schemering