Vouwfiets: douze points!

Ik trek graag natuurgebieden in om daar een hele dag door te brengen. Dan kijk ik naar alles wat er verschijnt. In deze tijd van het jaar hoop ik uiteraard ook op boomvalken.

Boomvalken zitten meestal niet dicht bij de parkeerplaatsen. Alsof zij zich alleen tonen aan hen die moeite voor ze willen doen. Daarom moet ik altijd nog een lange weg afleggen met volle bepakking: verrekijker, fototoestel met telelens, eten, drinken en extra kleding om mij warm of droog te houden. Al met al een last van enkele noodzakelijke kilo’s. De laatste tijd was die last te zwaar geworden. Wilde ik mijn hobby zonder concessies kunnen blijven doen, dan moest ik hier iets op verzinnen.

Sinds kort staat er een vouwfiets in mijn auto. Zou dit de oplossing zijn?

Gisteren was de proef op de som.
In alle vroegte stond ik aan de rand van het natuurgebied. Er was nog geen ander mens dan ik. Vogels waren er des te meer. Zij klonken veel beter dan de kip uit Israël die het songfestival die avond zou winnen (gekraagde roodstaart: douze points!)
Na koffie uit de thermosbeker en een koffiekoek van Lidl nam ik mijn aanwinst uit de auto. In een wip was hij uitgevouwen en hing mijn fototas aan de bagagedrager.
Nog een wip later begon ik aan mijn testrit.

De fiets is geslaagd. Hij kruide mij en mijn bagage vederlicht over het fietspad en zelfs over verharde bospaden. Was ik voorheen uren onderweg en de uitputting nabij, nu was ik veel sneller waar ik wilde zijn en fitter dan de meeste hoentjes. Op plaatsen waar ik niet kon fietsen, was een zacht duwtje genoeg om mijn pakezel mijn zware camera door het mulle zand te laten vervoeren.

Naast boomvalken kwam er van alles en nog wat op mijn pad, zodat ik regelmatig even afstapte om een foto te maken.
Ook mijn stalen paardje heb ik gefotografeerd.

De veer op het stuur (ik dacht van een buizerd) vond ik aan het begin van de dag. Aan het eind ervan schonk ik hem aan een elfjarig rugbyspelertje dat graag tackles uitdeelde en niet bang was om er zelf een te moeten incasseren.
Zo’n stoere bink verdiende wel een pluim.