What's in a date?

Vandaag, vier jaar geleden, overleed mijn moeder. 

Mijn tante, haar laatst achtergebleven zus, wees mij erop. Ik was de datum vergeten. En ook die van mijn vader. Ze overleden allebei in 2012. Hij in de zomer, zij in de winter. Maar op welke datum, ik weet het niet meer.
Op dit moment neemt vooral 22 september 2016 geheugenruimte in beslag. Ik hoop en denk dat ik die datum nooit zal vergeten. Ik zal er goed mijn best voor doen. Maar dat deed ik ook bij de sterfdagen van mijn ouders. En die ben ik nu dus vergeten.

Maar het zou veel gekker zijn als ik de personen achter die datums zou vergeten en dat is gelukkig niet het geval.
Mijn moeder is elke dag wel even present. In materiële zin, omdat ik nog dagelijks in haar auto naar mijn werk rijd. Maar ook op andere manieren duikt ze iedere dag wel even op. Meestal in verband met een mop of als het over eten gaat.
Aan mijn vader denk ik wat minder, maar toch nog vaak. Bijvoorbeeld in het voorbije weekend toen ik met Jitze aan het klussen was. Zoals mijn vader mij het klussen leerde, zo probeer ik het nu mijn zoon bij te brengen: dat met passen en meten de meeste tijd wordt versleten, dat je met geweld een koe de staart uit trekt en dat schroeven en draaiers voorzien van een code, PZ of PH met een nummer erachter, en dat je die twee op elkaar moet afstemmen, zodat je de schroefkop niet naar de ratsmodee helpt.
En ook met Richard wandel ik nog regelmatig zij aan zij door mijn geheugen.
Ik mag al hun sterfdatums vergeten, maar zij leven in mij voort. 

So what’s in a date?