Kleine hapjes, een reisverslag. Deel 4: uilen bij de vleet

De eerste avond is altijd weer wennen: de slaapmat biedt een ander niveau van comfort dan de aupingmatras thuis. En in mijn slaapzak voel ik mij als een worst in een oncomfortabel vel, dat bij elke draai klem zit onder je eigen lijf. Het is de kunst om te draaien met slaapzak en al zonder op het kille tentzeil terecht te komen, maar eer je dat weer onder de knie hebt...

Door al die onwennigheid wilde de slaap niet komen, maar ook omdat de indrukken van de dag als klaarwakkere bijen door mijn hoofd gonsden. En dan waren er nog de uilen.

Op de heenweg was ik langs een bed-and-breakfast gereden met de naam ‘De steenuil’ en ik weet nog dat ik eraan dacht om wat tijd vrij te maken om hier nog even langs te gaan, om te controleren of die naam terecht was.  Liggend in mijn tent bleek zo’n actie niet nodig om steenuilen te vinden, want uit elke hoek van de camping klonk de kefferige roep van deze uiltjes. Het was niet normaal meer hoe veel!

Gelukkig moest ik nog even naar het toilet. Meestal heb ik mijn verrekijker daar niet bij nodig, maar dit keer maakte ik een uitzondering. Wie weet zou ik onderweg immers een steenuil zien (en zo gebeurde ook, helaas alleen in de vorm van een zwevend silhouetje en te snel om de kijker in stelling te brengen). Altijd leuk, een uil. Eenmaal weer terug in tent en slaapzak deed ik een nieuwe indutpoging. Maar helaas, het waren nu bosuilen met hun ge-oehoeoeoeo (man) en ge-kjieeeeuw (vrouw) die de nacht van decibellen voorzagen.

Van de uilen heb ik natuurlijk geen foto’s: veels te donker. 

Daarom nog maar een paar sfeerplaatjes van eerder op de dag.

Hoewel ik vogelaar ben, fotografeer ik ook wel andere mooie dingen als het zo uitkomt.

Zoals kleurrijke bloemenpracht langs de rand van het kampeerveld. Daar word ik vrolijk van.

En ineens hoor je een soort zachtjes gemekker: zit er zo maar een matkop in een wilg.

Op momenten zonder actie roept het prikkeldraad vragen op. Wat daar niet allemaal inhangt. Wie heeft hier haar- en veeruitval gehad?

Lelijk als ik ben, ben ik niet ijdel. Maar een selfie om de sfeer te schetsen, kan geen kwaad.