Oliebollenpraat

Na een hele dag vogelen met Tino was ik verkleumd thuis gekomen. In tegenstelling tot de voorbije dagen was het vandaag namelijk vinnig koud en vooral de wind had erg zijn best gedaan om de winter te promoten onder mensen die naar buiten waren gegaan. Het was best wel even wennen die kou, maar gelukkig waren wij er goed op gekleed.

Eenmaal weer thuis was ik echter toe aan iets warms. Was dat even boffen, want Sandra had boodschappen gedaan en was toevallig bij bakker Voskamp langs geweest, die vanmorgen in de Nationale Oliebollentest als beste oliebollenbakker uit de bus was gekomen. Glunderend zette zij dus een zak oliebollen op tafel. Eigenlijk voor bij de koffie, maar toen zij voorstelde om er meteen een op te eten, zei ik natuurlijk geen nee.

En het oordeel van deze proefpersoon luidt: heerlijk krokant, smakelijk en niet te vet. Een winnaar waardig.

Hieronder ook foto’s van bolletjes. Geen oliebolletjes, maar verenbolletjes. Een ervan met een hele lange, sierlijke staart. Moet je zien! Zou die staartmees meedoen aan een Nationale Mezentest, dan zou die staart hem zomaar de winst kunnen bezorgen. Wat overigens niet wil zeggen dat de pimpelmees in zijn zachtgele jasje meteen kansloos is.