Gedeelde voorzieningen

Als je met meer individuen in een huis woont, zul je de voorzieningen moeten delen. In mensenland was dat vroeger heel normaal; grote gezinnen, kostgangers. Nu zijn veel mensen het niet meer gewend. Wij ook niet. De kinderen zijn het huis uit en logés hebben wij nooit. 

Maar wat niet is, kan nog komen. Misschien in de vorm van kleinkinderen, ooit, of kostgangers opgelegd door de staat, als het met de vluchtelingen echt uit de hand loopt.

In mijn tuin wordt de badkamer al lang gedeeld. De vijver dient als ligbad voor vissen, kikkers en wat er nog meer onder water leeft. Een blauwe reiger komt af en toe pootje baden. In de oeverzone baden merels en eksters. Kleine vogels zijn niet zo happig op de vijver, alsof zij iets vrezen vanonder het diepere water iets verderop,
een snoek wellicht (die er niet in zit, maar weten zij veel)?

Het door mij geplaatste vogelbad (een plastic onderschaal van een bloempot) werd al meteen door Ralph geconfisqueerd om uit te drinken. Maar gelukkig voor de vogels wordt de huiselijke rover wat kouwelijk en zit hij vaker binnen. Zodra hij zijn hielen licht, grijpen zij hun kans. 

Roodborsten en koolmezen namen gisteren een bad.  Alleen de mees heb ik vastgelegd; de roodborst was al weg voordat ik mijn toestel paraat had.  
Krakkemikkige foto’s, vanachter glas, en korrelig omdat het al schemerde.  
Maar zoals u weet, plaats ik soms ook mindere foto's omdat die het verhaal illustreren zoals het echt was, zonder opsmuk.

Eerst een foto van dit voorjaar. Ralph was blij met de bak, voortdurend dorstig als hij was, omdat hij suikerziekte bleek te hebben.

UBO: Unidentified Bathing Object

De UBO bleek een koolmees te zijn

Die ziet er weer patent uit na zijn bad. Ze zijn wat flets, die winterse koolmezen