Paalzitten

Nu kan ik het hele stuk wijden aan de hartstilstand die mij vrijdagmiddag trof, de ICD-schok die mij het leven redde, de ziekenhuisopname, de behandelingen en aan hoe slap en onzeker ik mij nu voel, maar daar zit niemand op te wachten. 

Belangrijkste is dat ik het heb overleefd. Opkrabbelen nu en zien of de rest van 2020 net zo mooi wordt als het begin (Corona even weggedacht, maar als we toch bezig zijn om de vervelende dingen weg te denken...)

Ik zal mij eerst een tijdje in acht moeten nemen en daarna zullen mijn stappen voorzichtig zijn. En in de tussentijd hoop ik dat het zich niet herhaalt. Naar buiten ben ik natuurlijk nog niet geweest. Had ik trouwens ook geen zin in met die harde wind. Daarom gebruik ik voor dit stukje foto's die ik verleden week maakte. Allemaal vogels die keurig netjes voor mij op een paaltje poseerden. 

Zo mooi: die staan zeker niet voor paal. 

Gele kwikstaart

Tapuit die zich achter het gaas verborg

Hier moet je van houden. Ik wel. Alleen die bek vol darmen van het een of ander is minder