Er kan nog meer BIJ

Het gaat slecht met de bijen, dat horen wij dagelijks.
Maar wie naar mijn tuin kijkt, kan deze onheilstijding nauwelijks geloven. Mijn tuin zit vol bijen (grote, kleine, behaarde, kale).

De bloeiende sierpeer, waarover ik op 15 maart 2019 al schreef, speelt denk ik een belangrijke rol. Als je eronder staat, lijkt de hele boom te zoemen. Maar ook de bloeiende skimmia en rozemarijn trekken bijen, om maar niet te spreken van de klimop. Deze struik bedekt een groot deel van mijn schutting en is het hele jaar enorm in trek.

Maar ook aan huisvesting is gedacht. Een paar jaar geleden maakte ik een klein bijenhotel (een houten bak gevuld met ingeboorde houtblokken en holle bamboepijpjes). Een paar weken geleden hing daarbij een groep bijen rond, die ik gemakshalve uitschold voor steenhommels. Vandaag en gisteren, mooie zonnige lentedagen, was die grote groep verdwenen, maar zag ik wel dat het een komen en gaan van 'losse' bijen was, die de pijpjes in en uit vlogen. Ook zag ik dat er intussen diverse pijpjes waren dichtgemetseld (door soorten metselbijen).

Omdat er altijd meer BIJ mag, timmerde ik de voorbije weken een tweede hotel. Of liever een heel appartementencomplex, zo groot is het. Alleen voor het zagen van de pijpjes was ik bijna een hele dag bezig. Gisteren hadden wij het aan de schutting gehangen en vandaag zagen wij de eerste bijen er al in gaan; kennelijk erg blij met het kersverse woningaanbod.

Er zitten allerlei bijensoorten in mijn hotels en in de planten. De soorten ken ik niet allemaal. Niet zo gek, want hoe kun je van mij als vogelaar verwachten dat ik alle 358 Nederlandse bijensoorten ken? Zelfs de slechts 29 bekenden hommelsoorten -dat zijn ook bijen trouwens- ken ik niet allemaal (maar lees onder de foto's). Wie weet, ga ik me er nog eens verder in verdiepen. Voor nu geniet ik maar gewoon van al dat multiculti-bezige-bijen-spul.

Tot besluit: verklein je ecologische voetafdruk en maak een bijenparadijs van je tuin. Kleine moeite, groot plezier.