Peterdestadsvogelaar

Kees Heij, mussenkenner, geeft 16 maart 2018 een lezing. Ik ben verhinderd en daar baal ik van.  Lees verder waarom. Brunsummerheide, 1995. Wij ontdekken dat een sjaal van waterdamp geen warmte geeft. Integendeel, de over onze schouders gedrapeerde nevelslierten doen ons rillen. We moeten de pas erin houden om warm te blijven. Richard Vos (†) en ik, zijn voor dag en dauw uit onze tenten gerold voor een struintocht over de heide. Wij zijn in die jaren vooral visser, maar struinen is ook een soort vissen, want je weet nooit wat je gaat zien. Deze ochtend vangen wij onze eerste havik ooit. De grote grijze roofvogel zigzagt over het glooiende veld met het snode plan om een vogel dodelijk te verrassen. Zij moet nog ontbijten. Wij zijn ook toe aan ontbijt. Als de zon aan warmte begint te winnen en de klamme sjaals verdampt zijn, lopen wij als krijgers in elkaars voetspoor terug naar ons kampement. Duintje op en duintje af. Een stel komt ons tegemoet.  Wij...

Sinds een tijdje heb ik op mijn linker enkel een pees die pijn doet zodra ik een hoge schoen aantrek. Een gek ‘ding’ is het, want zonder hoge schoen voel ik niets van pijn, hoe ik ook druk en voel. Ook zie ik geen zwelling of roodheid.   Helaas moet ik nu mijn lage wandelschoenen aan wat lastig is, want zoals ik mij gewoonlijk door de natuur beweeg, zijn hoge schoenen geen overbodige luxe. Ik banjer namelijk dwars door plassen en blubber heen. Met lage schoenen gaat dat niet. Een ander nadeel van lage schoenen is, dat de wind mijn enkels in een kille greep neemt op momenten dat ik op mijn krukje achter de telescoop zit. Gisteren, op mijn vrije woensdag, was ik van plan om een lange tocht in de buitenlucht te maken met het doel om havik of slechtvalk in beeld te krijgen. Het was voorlopig de laatste koude dag. Dat deed niet af aan de hevigheid van die kou, zeker voor het gevoel. Daar zorgde de snijdende wind wel voor.  Dit keer wilde ik het verkleumen van mijn en...

Een ding heeft elk mens gemeen: de dood. Iedereen stelt die gebeurtenis zo lang mogelijk uit, maar uiteindelijk ontloopt niemand zijn lot.  Meestal houden wij onze gedachten aan de dood zo ver mogelijk bij ons weg, als struisvogels met ogen vol zand. Soms lukt dat niet, omdat iemand die wij kennen de geestelijke kracht aan het verzamelen is om de onvermijdelijke stap te kunnen zetten. Al jaren geleden heb ik beslist om mijn organen te willen doneren. Ik hoefde er niet lang over na te denken, want zelf zou ik ook een orgaan van een ander aanvaarden: nemen zonder zelf te geven kan ik aan mijzelf niet rechtvaardigen. Soms is het prettig om oppervlakkig te kunnen zijn. Daardoor werd ik niet gehinderd door bijgedachten, zoals: Wat zouden mijn nabestaanden willen? Wat als ze me onnodig sneller laten doodgaan? Nu ik hier toch over nadenk, dan is mijn antwoord simpel: mijn nabestaanden hebben niets te willen, want het is mijn beslissing en ik verwacht dat zij die r...

Nog twee dagen, dan beginnen de winterspelen in Zuid-Korea. Het Nederlandse weer verzorgt de voorpret.   De meerkoeten maken zich op voor het Nissewaards kampioenschap shorttrack. Sjinkie en zijn knechtjes Deze lijkt er de lol niet van in te zien..."waar is mijn water?"

Na een paar stille weken is het weer spitsuur op de voederplaatsen in mijn tuin. Groenlingen hangen aan de voedersilo, mezen aan de vetstaaf en de roodborst smikkelt van de meelwormen in het draadstalen voederbakje.   Het is fijn dat het weer een beetje wintert, dat de winter even winter lijkt en niet op een eindeloze herfst.  Vanmorgen zat er zelfs een winterkoninkje in de tuin. Die komt hier niet zo vaak.  Hij zat er zeker om mijn winterse jubelstemming met zijn naam kracht bij te zetten.  Toen verschenen er twee heggenmussen. Wat een gelukkige ochtend, want ook zij bezoeken mijn tuin niet vaak en nu zomaar twee. Een koppeltje misschien? Die gedachte bleek juist, want toen ik de sierlijke, subtiel bruingrijze vogeltjes wat langer observeerde, zag ik dat een van de twee baltsgedrag vertoonde. Het hipte hoogpotig met verticaal gehouden fladdervleugeltjes achter het andere vogeltje aan en als dat opvloog, ging hij subiet in de achtervolging....