Ken je ekster
Het is jammer dat de meeste mensen eksters afrekenen op hun
luidruchtige brutaliteit en op het feit dat zij wel eens een nestje leegroven.
Diezelfde mensen praten met bewondering over prachtige roofvogels (alsof dat geen moordenaars zijn).
Of over de lieflijke pimpelmees en de kleurrijke bonte specht, die elke dag tientallen insecten om zeep helpen ( maar “dat is anders”). Vanwaar die selectieve haat?
Diezelfde mensen praten met bewondering over prachtige roofvogels (alsof dat geen moordenaars zijn).
Of over de lieflijke pimpelmees en de kleurrijke bonte specht, die elke dag tientallen insecten om zeep helpen ( maar “dat is anders”). Vanwaar die selectieve haat?
In de warmere maanden zijn de meeste eksters elders. Een deel
van de vogels verblijft in de buurt van hun nesten. De jongen blijven in het begin in de buurt van het nest rondhangen. Veel eksters vertoeven meer in bossen en parken dan in de woonwijken.
Kennelijk geven zij de voorkeur aan zo’n
groene, natuurlijke omgeving, waar in de vruchtbare maanden genoeg te eten is: insecten, vruchten, aas, eieren en kleine vogels.
Naarmate de zomer tegen zijn einde loopt, worden de jongen
zelfstandiger en verlaten zij hun ouders om te gaan rondzwerven. De ouders hebben vrijaf tot het volgende jaar en ook zij waaieren uit over een groter gebied. De bossen en parken worden steeds
voedselarmer. Zo zoekt de hele bups in de wintermaanden de mens op.
In onze wijken proberen zij een kostje bij elkaar te schrapen. Dat doen zij scharrelend in onze tuinen, jagend op insecten. Maar ook profiteren zij van voederplanken
of vuilniszakken. Zij zijn dol op weggegooide broodkorsten van kauwschuwe
tieners. Of op complete broodpakketten, door een scholier in
de struiken gedumpt omdat fastfood lekkerder is dan bruin brood met kaas. De ekster lust trouwens ook wel een hamburger met
friet en hangt daarom graag rond bij de Mac Donald’s, samen met kraaien en kauwen.
Het leven voor eksters is niet eenvoudig
in de wintermaanden. Wat er aan eten gevonden wordt, moet gedeeld worden met
veel anderen. Omdat ik de mezen, de merels en de
vinken voer, geef ik ook mijn zwart-witte vrienden een eksteraatje. Een paar pelpinda’s worden dankbaar aanvaard door de parmantig stappende vogels.
Leer ze maar eens kennen en werp je vooroordelen af, want ze zijn prachtig.
Een tussenlanding in de meidoorn |
De kust veilig, dus duiken maar |
Hebbes! |
Pindajumpen
BeantwoordenVerwijderen