Vegetarische perikelen in het Mallebos

Het wateroppervlak van veel van de sloten in Nissewaard ligt onder een laag eendenkroos. Ook in het Mallebos is dat het geval. Dat viel mij gisteren op, toen in na mijn werk een wandelingetje maakte.  
De blauwe reiger moest toch eten en was daarom midden in de erwtensoep gaan staan. Had hij besloten om een balansdag te nemen, zonder vlees? Alert strekte hij de nek en pikte in de groene brij. Een blaadje was zijn buit. Maar ik hoorde hem denken “gatver, dat moet ik niet” en hij schudde het blaadje uit zijn snavel. Even later pikte hij nog een keer en bestond zijn vangst uit een fors insect. Dat werd smakelijk naar binnen gewerkt.

Dus toch geen vegetariër, maar een kundige visser die zich niet uit het veld liet slaan door een beetje kroos.

 

De reiger was maar bijvangst. Ook de jonge havik was dat, toen deze met straaljagervaart horizontaal over het dak van het bos scheerde. Ik hoopte namelijk een goudhaantje te zien of een vuurgoudhaantje. Maar er lieten zich maar weinig zangvogeltjes zien. Toen ik al bijna naar huis ging, trok een vederlicht fluitje mijn aandacht. Werd ik nu zomaar verrast met een ander sieraad?
En ja hoor, na even goed speuren zag ik de goudvink zitten in het topje van een meidoorn. Helaas was deze knalroze met zwarte vogel ook in een vegetarische bui, want hij was omringd met loof en takjes. Ik kon de vogel daarom niet vol in beeld krijgen.
Meer dan een gemengde salade kon ik er niet van maken. Eet smakelijk!