ALBA

Van het lage land

In het hoge land

Daar zit ik dan

Ik schrijf dit, nadat wij gisteren terugkwamen uit de Schotse hooglanden. 
Met de ferry van IJmuiden naar Newcastle en dan links rijdend Schotland verkennen. Het was geweldig. Wat een land, wat een ruimte!

Als je daar in de 'highlands' zit uit te blazen in het ruige gras, tussen indrukwekkende bergen, onder een dreigende lucht, met de kille adem van de vlakte in je gezicht, dan voel je dat je leeft. 

En dat je klein en nietig bent; een pluisje in een storm.

Misschien later nog wat meer over deze vakantie. Nu even, speciaal voor Tino, een paar haiku's die ik aantrof in de stad Glasgow op een hekwerk rond een middeleeuwse tuin. Tino schrijft zelf ook haiku's. Zelf creëren is altijd leuker dan het werk van anderen lezen, maar toch hoop ik dat hij wat van dit souvenirtje kan genieten, want er zitten erg mooie gedichtjes tussen. En natuurlijk mogen jullie er ook van proeven.

Ik heb geen flauw idee wat het Gaelic gedicht betekent, maar wat vind ik het mooi.

Ten aanzien van de titel ALBA. Dit is gaelic voor Schotland.