Nieuws uit de keuken van de stadsvogelaar

Je zou het niet snel denken, maar ik heb ook nog een ander leven naast het vogelen. Ik heb werk, heb een vrouw, een kat, twee uitwonende zoons een huis en een tuin. Die tuin en dat huis moeten worden onderhouden. Sandra en ik zijn opgeruimde types en wij houden er niet van om dingen of klussen te laten liggen. Dat betekent dat er regelmatig werk aan de winkel is. In de tuin bestaat dat uit maaien, wieden, snoeien, verplanten, de vijverplanten intomen. Ik vind het lekker om in de tuin te werken en als het klaar is er voldaan een kop koffie of een glas wijn in te drinken, terwijl hommels ook een drankje halen in de lavatera of de weigelia.

Ook het huis moet soms onderhanden genomen worden. Dat zijn meestal kleine dingen, maar de voorbije weken hadden wij een groot project: een nieuwe keuken en keukenplafond, een nieuwe laminaatvloer en een opfrisbeurt van alle muren en plafonds. Vloeren moesten eruit gehakt (met dank aan onze vrienden), de spullen naar boven en de meubels naar buiten. De oude keuken eruit en nog bruikbare apparaten verkocht. Er is veel en hard gewerkt en weinig gevogeld, dat begrijpt u wel.

Op het moment dat ik dit schrijf, kijk ik onze prachtige en moderne keuken in, en voel ik door mijn pantoffels de nieuwe vloer stevig onder mijn voeten liggen. Nog een paar karweitjes, zoals lampen ophangen en plinten maken (een leuk precisieklusje) en het zit erop. Ik had enorm opgezien tegen de logistiek, maar Sandra had dat deel van het karwei op zich genomen en zij blijkt niet alleen een mooie en leuke vrouw, maar ook een perfecte projectmanager te zijn. 

Het resultaat is er naar en dat is mooi.

En nu weer vogelen!

De nieuwe keuken en vloer (die in het echt niet zo geel is)