Nieuw voor oud

Toen ik 32 jaar geleden mijn eerste vakdiploma haalde, kreeg ik van mijn vader een bonus van 1000 gulden. Ik legde er zelf 1000 gulden bij en kocht een half jaar later mijn eerste echte verrekijker. De 31 ½ jaar daarna waren mijn kijker en ik onafscheidelijk en beleefden wij samen de mooiste avonturen.

Deze winter begon de rubber bekleding van mijn dierbare metgezel los te raken; het was het eerste mankement na al die jaren. Ik vond het een goed moment om een andere kijker aan te schaffen. Dit keer werd het geen Zeiss, en ook geen Swarovski, omdat ik niet weer 2.000 (intussen euro's) aan een kijker wilde uitgeven. Daar komt bij dat de goedkopere kijkers tegenwoordig nauwelijks onderdoen voor de dure. Ook verwacht ik niet dat hij nog eens 31 jaar moet meegaan (of beter: dat ik zelf zo lang niet meer meega).

Kort gezegd: ik zocht een zo goedkoop mogelijk alternatief, dat vooral ook licht moest zijn, of in elk geval niet zwaarder dan de Zeiss. En het is gelukt. Ik heb nu een Vortex. En het is een topper (en dat voor nog geen € 260). Optisch is hij zelfs beter dan mijn oude (en die was al fenomenaal).

Over de duurzaamheid kan ik natuurlijk nog niets zeggen en ook niet over de lichtsterkte in de schemering. Wel kan ik vertellen dat hij perfect met een bril te dragen is. 

En ik weet nu al dat het een gelukskijker is, want vandaag, tijdens onze eerste verkenningstocht, ‘schonk’ hij mij een pracht van een appelvink (een in deze omgeving zeer schaarse wintergast, met een bankschroef van een snavel, waarmee hij zelfs kersenpitten kan kraken).

Omdat mijn oude Zeiss mij aan mijn vader herinnert en omdat hij al die jaren trouw dienst heeft gedaan, heeft hij vanaf vandaag een ereplaats naast mijn laptop aan de eettafel, waar ik tijdens het schrijven vaak van de tuinvogels geniet.

Hieronder een link naar mijn nieuwe kijker, die compleet met regenkap, draagriem, en draagtas geleverd werd.

https://www.verrekijkershop.nl/verrekijkers/vortex-diamondback-hd-8x42.html

Appelvink

Oud en nieuw