sushi

Mijn buurvrouw leest dit blog ook. De vraag is of dat na dit stukje nog steeds het geval is. Ik hoop het wel, want ik kan er natuurlijk niets aan doen dat zij een bijrol speelt in dit verhaal, althans, haar tuin, die als sushibar fungeert. 

Het was gisterochtend een drukte van belang op het schuurdak bij onze achtertuinen. Wij werden er wakker van. "Aaaauw, aaauw, aaauw!" 

Twee kleine mantelmeeuwen waren aan het bakkeleien over een forse goudvis, die blijkbaar kort tevoren door een blauwe reiger uit de vijver van de buurvrouw was gehaald. 

Het stuk sushi was onderwerp van een hevig kat-en-muis-spel, tussen de mantelmeeuwen, een zilvermeeuw en de reiger.

Op enig moment had de reiger zijn buit heroverd. Het liefst zou hij hem daarna in een keer opgeslokt hebben - zijn bek en keel zijn er groot genoeg voor - ware het niet dat de stevige meeuwensnavels de gestroomlijnde vorm van de vis hadden vernietigd. Zij hadden namelijk de buikholte van de vis opengepikt, zodat er een lap vlees uit stak, die belette dat de buit de keel van de reiger in gleed.

Uiteindelijk gaf de reiger het op, waarna een van de twee kleine mantelmeeuwen als winnaar uit de strijd tevoorschijn kwam en de vis mocht opeten. Die was intussen verworden tot een misvormde homp weefsel en schubben. Veel culinair genot ging er niet meer van uit, denk ik, maar dat kan ook komen doordat ik niet van sushi houd.