Nageslacht

Aan het succesvol grootbrengen van vogelgrut hebben vogels een hééél drukke dagtaak. Af en aan vliegen de ouders met bekken vol insecten en spinnen. Zoals de spreeuwen op de foto's. Veel van die spreeuwen hebben het goed gedaan, want momenteel wemelt het in de polders van spreeuwen, oud en jong door elkaar (de jongen hebben een bruin, saai verenkleed en hebben niet het mooie, glanzende spikkeltjeskleed van hun ouders). 

Ergens in onze buurt zit ook een spechtenfamilie. In de winter zien wij ze wel eens in een straat verderop, als ze tuinen afstruinen, huppend van boom naar boom (en soms per ongeluk naar een lichtmast).

Gisteren zat er ineens een grote bonte specht in onze tuin. Een jong dier, wat je ziet aan het rode petje. Vanmorgen landde hij op de straatboom voor het huis. Door het raam heen heb ik hem op de foto gezet. 

Nog even en de komkommertijd barst los. De tijd dat alle vogels, jong en oud, zich vooral stil en verborgen houden. Dan is het gedaan met alle drukdoenerij. Veel vogelaars verleggen de aandacht dan naar vlinders, insecten of desnoods planten. Ikzelf haal soms mijn hengel uit het vet. Als ik niet naar boomvalken aan het speuren ben natuurlijk, want die zitten nog maar net op de eieren. 

Terwijl de rest al aan het komkommeren is, moet de drukke tijd voor hen nog beginnen. En dus ook voor mij.

 

Spreeuw met babyvoer

Spreeuw op weg naar zijn nestholte. Het is nu een rupsachtig iets dat hij gaat voeren

De jonge grote bonte specht in onze tuin