Een bejaarde koorddanseres

Soms, in alle vroegte langs het veld, waar de boomvalken mijn geduld vaak op de proef stellen, waardoor mijn blik wel eens afdwaalt naar wat anders, gebeuren er dingen die niet zouden misstaan in een schouwburg. 

Zoals verleden week een vrouw bruine kiekendief, die over het tarweveld kwam aanzweven als een danseres op slappe koorden, gevormd door de hoogspanningskabels die mijn blikveld daar altijd overspannen. 

Zij was gekleed in oude, versleten vodden, maar zij bewoog er niet minder gracieus om. 

Verder was er niets muzisch aan het tafereel, want met haar bejaarde bleke oog speurde zij aandachtig tussen de tarwestengels naar prooi. Zij was daar dan ook niet om een sierlijke circusact op te voeren, ook al leek het daar op voor mij en ook al draagt zij 'Circus' in haar wetenschappelijke naam, maar om een haas te vangen en dat aan haar jongen op te voeren.

Op het slappe koord

Oude vrouwtjes bruine kiekendief hebben een licht oog

Maar ook het verenpak wordt steeds lichter en slordiger