Na regen komt zonneschijn

Er heerst droogte. De boeren horen dan ook liever 'na zonneschijn komt regen'. Zij vinden zonneschijn ook wel leuk, want de gewassen groeien dan goed, maar pas als de planten genoeg te drinken hebben gehad. En daar ontbreekt het de laatste weken aan. 

Gisteren zag ik de eerste gele kwikstaarten van het jaar. Zij vinden het kennelijk niet zo erg dat de akkers er droog bij liggen, want zij hadden het er goed naar hun zin. Vandaag was ik speciaal terug gegaan om er een op de foto te zetten. Zittend aan de rand van de akker viel het nog niet mee om een van de 'akkermannetjes' goed op de foto te krijgen. Steeds zaten ze te ver weg.

Maar ach, ik zat lekker op mijn krukje op minstens anderhalve kilometer van het dichtstbijzijnde medemens vandaan, dus klagen hoor je mij niet. Bovendien gebeurt er van alles op zo'n akker. Fazantenhanen knokken om de vrouwtjes, hazen rennen achter elkaar aan, de boer beregent zijn land en creëert onbedoeld regenbogen. 

Op een asfaltpaadje op de terugweg hield ik even halt om naar een buizerd te kijken. Op het pad zat echter iets dat luidkeels bedelde om mijn aandacht. Toen ik keek, bleek het om een gele kwikstaart te gaan.Een prachtig beest, jagend op langpootmuggen. En dat op nog geen vijf meter afstand.

Over zonneschijn gesproken. 

Een gele kwikstaart 'akkermannetje' vliegt op

Mooi geel is niet lelijk

Het zonnetje van de polder

Gele kwikstaart met gevangen langpootmug

En de boer, hij beregent voort