Op de mat met Nanda

Begin dit jaar hebben wij onze bovenverdieping opgeknapt. Of beter: laten opknappen, want het zware werk hebben wij uitbesteed. Het resultaat was onder andere een werkkamer voor mij. Met een in hoogte verstelbaar bureau, zodat ik gezonder zit tijdens de vele uren dat ik aan het schrijven ben.

Weten jullie hoeveel dagen ik er gebruik van heb gemaakt? Nul! 

Corona kwam namelijk om de hoek kijken en wie kon, moest thuis werken. Sandra dus ook. 

En die had uiteraard een werkplek nodig en kwam dat even mooi uit...

Jullie raden het al: weg werkplek. Ik moet mij 4 dagen in de week ouderwets behelpen aan de eettafel met een tweederangs laptop.

Het is voor een goed doel, dus ik klaag niet. De enige die klaagt, is mijn rug en dat zie ik maar als een stimulans om wat vaker op te staan en wat oefeningen te doen. Die doe ik lekker in de opgeknapte kastenkamer van Sandra. Een zee aan ruimte om met mijn Youtube yogalerares Nanda aan de zwier te gaan. Valt trouwens nog niet mee hoor, al die onmogelijke posities waarin zij mij dwingt. Als zij het voordoet, lijkt het zo simpel. Maar schijn bedriegt; soms kreun ik zo hard van de inspanning, dat Sandra denkt dat ik met heel wat anders bezig ben. Maar als zij dan nieuwsgierig uit mijn werkkamer komt, dan ziet ze dat het toch echt alleen maar een extreem stijve hark is, die tevergeefs probeert om een flexibele tuinslang te imiteren.

De foto's hebben met dit alles niets te maken. Ik vond de fazantenhaan die ik vanmorgen zag gewoon zo mooi, dat ik hem met jullie wil delen.  
Niet dan?

Bijschrift toevoegen