Oost, West, thuis best

Vandaag zijn Sandra en ik alweer 18 jaar getrouwd. Ik hoop daar minstens nog 18 jaar aan vast te mogen plakken. Daarvoor moeten mijn hartziekte en andere gemene kwalen wel meewerken. Van Corona weet ik intussen dat die daartoe niet bereid is. Integendeel, die doet zijn best om zoveel mogelijk mensen om te leggen. Om die snoodaard te slim af te zijn, moet ik mijzelf dus aan huis  kluisteren. Nou heb ik daar toevallig net geen moeite mee.

Vanavond las Sandra mijn Corona-horoscoop voor. Bij mijn sterrenbeeld, ‘kreeft’ stond: voor jou verandert er weinig, want jij bent al graag thuis. Wij moesten er allebei om lachen, want het klopt.

Ik kan erg goed alleen zijn. Natuurlijk, ik vind het jammer dat ik mijn kinderen en vrienden een tijd lang niet mag ontmoeten, maar ik zal niet gauw depressief worden door een gebrek aan sociale contacten. Nou is dat ook wel makkelijk te zeggen, omdat ik het fijn heb met Sandra. Zou zij er niet zijn, dan zou ik er misschien heel anders tegenaan kijken. Zij is de grootste van mijn vele zegeningen. 
Zij is mijn Oost, West, thuis best.

Dit keer geen vogel op de foto, maar hazen. Dat zijn haar lievelings-polderdieren. Een cadeautje. In plaats van een etentje bij een Curryhouse of een Italiaan.

Sandra en Peter Haas, vieren hun trouwdag in stijl