Zeldzaam momentje groen

Kjuu-kjuu-kjuu-kjuu-kjuu. De lachende roep van de groene specht schalt door de lucht. Met wat geluk zie je daarna een middelgrote vogel in golvende vlucht voorbijkomen.Maar hem echt bekijken lukt niet, want hij landt in een boom en kruipt direct naar de kant van de stam waar hij voor jou niet zichtbaar is. Maar niet vandaag...

De storm die gisteren de polder Biert geselde, trok het vel van mijn wangen strak over mijn jukbeenderen. Zwoegend en vechtend fietste ik tegen de storm in. Bij sommige vlagen viel ik bijna stil. Kwam de wind even van opzij, dan moest ik oppassen om tijdens zo'n ruk niet in de berm te belanden. 

In Biert kreeg ik even rust, omdat de wind brak op bomensingels en bebouwing en in minder krachtige stukjes door het dorp heen dwarrelde. Net toen ik afremde om bij een veldje uit te blazen, golfde een groene specht voor mij langs. Dit keer verdween hij eens niet achter een stam, maar landde hij op de horizontale tak van een fruitboom, nog geen 10 meter bij mij vandaan. Daar bleef hij uitdagend zitten, zijn rode wangvlek aan mij tonend. 

Mooier dan zo had ik er nog nooit een gezien. Alsof ik beloond werd voor mijn inspanningen.