Eindejaarsgroet 2018

Sandra vroeg mij gisteren wat voor rapportcijfer ik het jaar zou geven. Ik hoefde niet lang na te denken: een 8, minstens!

Vooral de drie boomvalkenfamilies die ik dit jaar mocht volgen, maakten het een topjaar. Verder hebben wij een paar leuke trips gemaakt, zoals een paar luxe dagen naar Brabant, een lang weekend naar Aken (wat een winkels daar, enorm!) en een paar weken naar ons vaste adres, ook in Duitsland. Wij hebben ook een nieuwe badkamer laten plaatsen, waar we iedere dag veel plezier van hebben. Met Tino ging ik in het voorjaar een paar dagen naar Texel en later kampeerden wij op een wel heel zweverige camping. Last but not least hadden wij veel gezellige momenten met onze dierbare andere vrienden. 

Ook qua bijzondere tuinsoorten mocht ik niet klagen. Een man gekraagde roodstaart koos in het voorjaar mijn tuin uit om een paar dagen mooi te wezen (zie mijn blog op van 13 en 14 april voor die schoonheid). 

Natuurlijk zorgde mijn hartafwijking ook dit jaar weer voor hachelijke en angstige momenten en is mijn conditie 'voor de verandering' weer een stukje achteruit gehobbeld. Ik kan niet ontkennen dat dit probleem een constante bron van  grote zorgen en beperkingen is, maar ik weiger er mijn leven door te laten vergallen. In plaats daarvan geef ik mijn gezondheidsproblemen in mijn hoofd maar een heel klein plekje, zodat er veel ruimte overblijft voor alle leuke dingen. 

Je zou het struisvogelpolitiek kunnen noemen, maar voor de stadsvogelaar werkt het.

Ik wens jullie allemaal een gezond en gelukkig 2019 toe. Ik zal er ook dan voor jullie zijn en hoop jullie te kunnen blijven plezieren met mijn schrijfsels en misschien ook te inspireren. 

Tot slot: het kan niet op. Zelfs vandaag nog viel ik met mijn neus in de boter: een grote gele kwikstaart jaagde op het schuurdak naar insecten (normaal komen ze voor bij stromende beekjes; een schuurdak, met grind en plassen, lijkt daar kennelijk op). 

Tot volgend jaar!!! 

Grote gele kwikstaart  op het schuurdak

Dit koppel grote zaagbekken zag ik vanmiddag in de Oude Maas.
Vermoedelijk is dit mijn laatste waarneming van 2018 in het buitengebied.
Wat heb ik een zin in 2019. Maar eerst oliebollen van Voskamp.