Let op: rechts heeft voorrang

Ik had de tafel afgeruimd en was bezig de restjes in bakjes te doen; een lekker maaltje voor later. Op het moment dat ik naar het keukenraam draaide, zag ik vanuit een ooghoek een flinke vogel voorbij flitsen en tot stilstand komen op het tuinhek. In een reflex dook ik achter het aanrecht weg. “Sperwer, sperwer”  riep in naar Sandra, die meteen nieuwsgierig kwam aansluipen.

Toen ik terugkwam met mijn in tijgersluipgang gehaalde camera zat de sperwer er nog (het was een jong vrouwtje, wat ik zag aan de bruine kleur van haar rug). Tussen een kier van de luxaflex door bewonderden wij de roofvogel.   

Mijn lens wurmde ik door de lamellen heen, wat gepaard ging met een scherpe tik van knikkend blik. Dit, noch het bewegen van de zonwering, bracht de sperwer van haar stuk. Ze bleef gewoon zitten.Tijdens het foto’s maken werd duidelijk waarom:  het dier had geen rechter oog. Zij was visueel gehandicapt en kon ons daarom alleen zien met gedraaide kop. 

Was zij zo geboren, was ze het kwijtgeraakt bij een gevecht men een van haar broers of zussen in het nest of later, bij een matpartij met een kraai? 

Kennelijk is het gemis van een oog niet levensbedreigend voor deze jageres van stadstuinen, want zij zag er goed doorvoed uit. Ik adviseer haar wel om  binnen de bebouwde kom te blijven, want anders valt ze geheid ten prooi aan havik of slechtvalk. Ze kan immers alleen naar links kijken en die grotere slimme roofvogels zorgen er natuurlijk voor om van rechts te komen.

Sperwer zonder rechter oog

Zo ziet zij er meteen majestueuzer uit