Noest

Noest, dat was de arbeid die Sandra en ik zondag verzetten om de tuin klaar te maken voor het in een paradijselijke ambiance kunnen nuttigen van rosé en aanverwante. Zij nog noester dan ik, want ik word een almaar grotere slapjanus.
En ik werd steeds afgeleid. Dat begon al met een dagpauwoog op de vaste plant met de paarse bloemen, waarvan ik de naam niet weet. Die plant vond de zachte winter heerlijk, is nooit gestopt met bloeien en staat nu in vol ornaat mooi te zijn. 

Hij was wat flets, maar daar zie je niets van op de foto


Het maken van de foto was een mooi excuus om het in vorm snoeien van de dwergjasmijn te onderbreken. Die dwerg was in de loop der jaren stiekem een reus geworden en ik wilde hem weghalen. Daar zou Ralph echter van balen, bedacht ik, want hij gebruikt de stam als krabpaal. Dus toen ik al met de spade in de hand stond, besloot ik om eerst te proberen om hem in vorm te knippen. Als het zou lukken, dan zou dat zomaar drie voordelen hebben.
1. Ralph behield zijn krabpaal;
2. De Jasmijn mocht blijven leven;
3. het zou mij het zware graafwerk besparen. 
Het lukte, maar bleek in de brandende zon nog altijd erg vermoeiend. Vandaar dat ik blij was dat de dagpauwoog mij tijdelijk verlossing bood.

Na dit karwei moesten er vaste planten worden verzet en moest ik ruimte maken voor de stek van de dwergvlinderplant die ik van Ed had gekregen. Voor deze moest ik flink wat plek reserveren, want ook dwergbudleja's hebben de neiging om hun naam geen eer aan te doen.

Verder moest er achter de vijver het een en ander gebeuren, maar ook in de vijver en daarna langs de rand van het gazon. En toen teletekst mij beloofde dat het de komende dagen droog zou blijven, besproeide ik het terras meteen maar met groene-aanslagreiniger.

Aan het eind van de dag scheen de zon nog maar was er wel een kille wind opgestoken. Ons rosé-tje hebben we daarom binnen gedronken. Dat leek ons sowieso verstandig, want er hingen vast nog wel restjes aanslagreiniger in de lucht die de smaak van de wijn zouden kunnen bederven, om maar een effect te noemen.

Nu ik dit schrijf, op de avond van de day-after, vallen kleine regendruppels. Het aangekondigde onweer bleef nog  uit. De reiger heeft mijn tuinhek weer gevonden, dat hij als uitkijkpost gebruikt voor strooptochten in de vijvertuin van de buren.
Zie hem loeren!


Reacties