Peterdestadsvogelaar

Tino heeft een fietsendrager, en de kracht om onze fietsen erop en eraf te zetten. Een geweldige combinatie, die onze mogelijkheden om eropuit te trekken verruimt, sinds wandelen en de Stadsvogelaar al een tijdje onverenigbaar zijn. Gisteren was onze “try out”. Doel van onze door Tino voorgestelde bestemming: Oostvoorne en Rockanje. En dan besef je dat je helemaal niet ver weg hoeft om mooie horizons te zien. En eindeloos lijkende velden met wild gras, en kasten van verborgen huizen met parels van tuinen. Zo peddelden wij van het ene bankje naar het andere, van rustpunt naar rustpunt. Voor Tino, die regelmatig 70 km op zijn racefiets aflegt, was het even wennen. Tijdens mijn middagdutje op mijn picknickkleed in de schaduw van een boom, appte hij zijn vrouw: “Weer eens wat anders: 8 km in 3 uur!”. Het voordeel van onze slakkengang was wel dat wij extreem ontspannen van het landschap genoten, dat meter voor trage meter aan ons voorbijtrok. Weinig vogels trouwens, maar dat geeft...

In Abbenbroek moest verleden week de dijk gemaaid worden.  Met een drone werd het lange gras van bovenaf bekeken om rustend "reewild" te spotten. Fijn voor de reeën, maar voor egels werkte het niet. Een ervan lag op de van zijn pruik ontdane dijk te stinken in de brandende zon. Een kleine mantelmeeuw nam de geur van dit buitenkansje voor lief. Met zijn ferme snavel hakte en peurde hij in het kreng om er stukjes rottend vlees vanaf te scheuren. Soms kwam er een andere meeuw op bezoek, hopend om een graantje mee te mogen pikken, maar die werd verjaagd onder luid gekrijs: "Afblijven, dit is mijn prooi!" Ik heb het een tijdje van vrij dichtbij gade geslagen, maar toen de wind draaide, werd het mij te gortig, want wat kan een speldenkussen stinken zeg!  

"En over gindse heuvels de koekoek antwoordt zacht" Niet alleen ginds achter de heuvels, maar ook in het Mallebos laten de koekoeken zich nog horen. Niet zo uitbundig als in het begin van het voorjaar, want veel zangvogels zijn al klaar met broeden, en zoals jullie weten, leggen koekoeken eieren in nesten van andere vogels, zogenaamde waardvogels. Gelukkig zijn er ook waardvogels die een tweede of soms zelfs een derde nest maken, zoals de kleine karekiet en de heggenmus. Vader en moeder koekoek weten dat.  Ik zie ze regelmatig vliegen (koekoeken), maar meestal zo snel mogelijk van mij vandaan. Vandaag kwam er eindelijk eens een op mij af. Omdat de autofocus van mijn camera altijd moeite heeft met vogels die mij tegemoet vliegen, zijn de pakweg 20 foto’s die ik met de repeteerfunctie maakte mislukt. Op een na, die ik graag met jullie deel. Wie meer wil weten over het aantal legsels van vogels: zie bijgaande link naar een kort, maar leerzaam artikel op de site van de Vogel...

De Eleonora’s valk (voor het gemak e-valk) broedt uitsluitend in het Middellandse zee gebied op kliffen die aan zee grenzen, meestal op schaars bewoonde eilanden. Het is een zomergast, die vooral overwintert op Madagaskar. Net als de boomvalk (b-valk) jagen ze op vogels, vaak boven open zee, en op insecten. Qua bouw is de e-valk ook min of meer identiek aan de b-valk. De e-valk heeft iets langere en buigzamere vleugels, wat zijn vlucht een beetje slungelachtig maakt. Maar vergis je niet, net als b-valken kunnen ze ongelooflijk spectaculair versnellen als ze op jacht zijn. Je hebt trouwens twee kleurvarianten van de e-valk. Een lichte, op de b-valk gelijkende vorm en een totaal donkere vorm. Ik hoopte de e-valk te zien tijdens onze vakantie op Kos, maar mijn verwachtingen waren bescheiden, omdat ik bij vooronderzoek slechts een paar verslagen van vogelaars vond die er bij toeval wel eens een op het eiland hadden gezien. Begrijpelijk, want Kos is voor het merendeel vlak en bovendie...