Peterdestadsvogelaar

Er heerst droogte. De boeren horen dan ook liever 'na zonneschijn komt regen'. Zij vinden zonneschijn ook wel leuk, want de gewassen groeien dan goed, maar pas als de planten genoeg te drinken hebben gehad. En daar ontbreekt het de laatste weken aan.  Gisteren zag ik de eerste gele kwikstaarten van het jaar. Zij vinden het kennelijk niet zo erg dat de akkers er droog bij liggen, want zij hadden het er goed naar hun zin. Vandaag was ik speciaal terug gegaan om er een op de foto te zetten. Zittend aan de rand van de akker viel het nog niet mee om een van de 'akkermannetjes' goed op de foto te krijgen. Steeds zaten ze te ver weg. Maar ach, ik zat lekker op mijn krukje op minstens anderhalve kilometer van het dichtstbijzijnde medemens vandaan, dus klagen hoor je mij niet. Bovendien gebeurt er van alles op zo'n akker. Fazantenhanen knokken om de vrouwtjes, hazen rennen achter elkaar aan, de boer beregent zijn land en creëert onbedoeld regenbogen.  Op een asfa...

Het is druk in de parken. Oorzaak: Corona.  Het is wel raar dat er een mega-crisis voor nodig is om de mensen in de parken te krijgen. Wisten zij voorheen niet wat voor moois er allemaal te zien en te horen is (jullie natuurlijk wel)? Momenteel is er ook een andere oorzaak voor de drukte: het is lente! En dat is voor de vogels de tijd van druk zijn met van alles. Met het afbakenen van hun territoria, met het bouwen van nesten of vangen van lekkere hapjes waarmee zij hun (toekomstige) partner proberen te verleiden. Ik wens al die mensen toe dat zij oog en oor voor al die bedrijvigheid hebben. En misschien leren ze er nog wat van, wijzer gemaakt bijvoorbeeld door de gratis tuinvogelcursus van de Vogelbescherming. Onder de foto's staat een link naar die cursus.  Deze is al ver op streek met10 jonge wilde eendjes. Zelfs de kleine pimpelmees kan een grote keel opzetten De zwartkop, net terug uit het Zuiden, schreeuwt de boel ook bij elkaar Sperwerpaartje...

Begin dit jaar hebben wij onze bovenverdieping opgeknapt. Of beter: laten opknappen, want het zware werk hebben wij uitbesteed. Het resultaat was onder andere een werkkamer voor mij. Met een in hoogte verstelbaar bureau, zodat ik gezonder zit tijdens de vele uren dat ik aan het schrijven ben. Weten jullie hoeveel dagen ik er gebruik van heb gemaakt? Nul!  Corona kwam namelijk om de hoek kijken en wie kon, moest thuis werken. Sandra dus ook.  En die had uiteraard een werkplek nodig en kwam dat even mooi uit... Jullie raden het al: weg werkplek. Ik moet mij 4 dagen in de week ouderwets behelpen aan de eettafel met een tweederangs laptop. Het is voor een goed doel, dus ik klaag niet. De enige die klaagt, is mijn rug en dat zie ik maar als een stimulans om wat vaker op te staan en wat oefeningen te doen. Die doe ik lekker in de opgeknapte kastenkamer van Sandra. Een zee aan ruimte om met mijn Youtube yogalerares Nanda aan de zwier te gaan. Valt trouwens nog niet mee...

Vandaag zijn Sandra en ik alweer 18 jaar getrouwd. Ik hoop daar minstens nog 18 jaar aan vast te mogen plakken. Daarvoor moeten mijn hartziekte en andere gemene kwalen wel meewerken. Van Corona weet ik intussen dat die daartoe niet bereid is. Integendeel, die doet zijn best om zoveel mogelijk mensen om te leggen. Om die snoodaard te slim af te zijn, moet ik mijzelf dus aan huis  kluisteren. Nou heb ik daar toevallig net geen moeite mee. Vanavond las Sandra mijn Corona-horoscoop voor. Bij mijn sterrenbeeld, ‘kreeft’ stond: voor jou verandert er weinig, want jij bent al graag thuis. Wij moesten er allebei om lachen, want het klopt. Ik kan erg goed alleen zijn. Natuurlijk, ik vind het jammer dat ik mijn kinderen en vrienden een tijd lang niet mag ontmoeten, maar ik zal niet gauw depressief worden door een gebrek aan sociale contacten. Nou is dat ook wel makkelijk te zeggen, omdat ik het fijn heb met Sandra. Zou zij er niet zijn, dan zou ik er misschien heel anders tegenaa...