Als je erg je best moet doen om
een bepaalde vogel in beeld te krijgen, lukt het vaak niet. Het bos of het veld
dat je wilt afspeuren lijkt wel de hooiberg,
die de speld voor je verborgen probeert te houden. Maar hoe chaotisch
een bosrand of veld er op het eerste oog ook uitziet, er zit altijd een bepaalde
regelmaat of logica in. Na een tijdje zie je vanzelf dat er iets in die logica
niet klopt. Vaak is dat een vogel of een dier dat je anders niet
gezien zou hebben. Hoe vaker je in de natuur komt, hoe beter je de
onregelmatigheden leert te herkennen. Totdat het wel vanzelf lijkt te gaan.
Vandaag was het zo’n afwijking in
de chaos die mij naar een koppel haviken leidde. Op de foto’s zie je er twee. Een
bijna wit mannetje, met contrastvolle donkere delen, maar ook een vrouwtje, dat
veel bruiner en gecamoufleerd is. Ik zag het vrouwtje het eerste. Dat illustreert
mijn theorie, want zij was in de bomenrij met het blote oog niet te zien. Toch
werd mijn aandacht getrokken omdat er iets niet klopte in de chaos van takken. Ik
richtte mijn verrekijker en toen zag ik haar. Het contrastrijke mannetje kwam
er later bij.
Ik heb een paar foto’s bijgevoegd van
de originele foto's die iets meer laten zien dan mijn blote oog zag. Je ziet daarop dat
de vogel vrijwel niet te zien is. En foto’s waarop meer is ingezoomd.
 |
| Het contrastrijke havikmannetje is nog aardig te zien, maar zie je er vlak naast het vrouwtje? |
 |
| Man havik en het meer gecamoufleerde vrouwtje |
 |
| Het mannetje vliegt weg. Rechts erboven zit het vrouwtje nog |
 |
| Een uitvergroting van het vliegende mannetje |
Reacties
Een reactie posten