De slechte kant van slechtvalken
Het kost mij elk jaar weer een enorme hoop tijd om te
traceren waar de boomvalken broeden. En of ze dat überhaupt doen. Er zijn jaren
dat ik ze met wat geluk snel vind. Er zijn ook jaren dat dat nauwelijks lukt. Dat
is dit jaar het geval.
Boomvalken komen elk jaar terug naar het gebied waar ze
het vorige jaar gebroed hebben. In theorie maakt dat het zoeken eenvoudig. Maar
de praktijk is anders.
Om te beginnen: soms komen ze niet terug omdat een of beide ergens
tussen hier en Afrika is doodgegaan, verdwaald in slecht weer, uitgeput of
gegrepen door een grotere roofvogel. Veilig terug in Nederland is helaas geen
garantie voor een succesvol broedseizoen. Ook hier worden ze tegenwoordig regelmatig gegrepen door andere roofvogels. Hier in de buurt is de grootste boosdoener de slechtvalk.
Vaak neemt een jongere vogel het territorium wel over, maar in hun eerste levensjaren zijn die nog niet geslachtsrijp. Dan maken zij elkaar wel het hof maar wordt er geen nest bezet of legt het vrouwtje geen eieren.
Vaak neemt een jongere vogel het territorium wel over, maar in hun eerste levensjaren zijn die nog niet geslachtsrijp. Dan maken zij elkaar wel het hof maar wordt er geen nest bezet of legt het vrouwtje geen eieren.
Als alles wel goed gegaan is, dus
beide valken in leven, gezond en geslachtsrijp, dan begint het grote zoeken.
Omdat boomvalken tegenwoordig erg stiekem doen en weinig geluid maken
(ongetwijfeld om niet door slechtvalken te worden opgemerkt) is dat een
moeilijke klus. Dagen achtereen zit ik urenlang op plaatsen waar ik het gebied
kan overzien, hopend op een glimp van een van mijn vrienden.
Ondanks dat heb ik
dit maar een van de vier verwachte nesten kunnen vinden. Een ander stel heb ik
wel gevonden, maar niet waar zij broeden. Het derde koppel ben ik helemaal kwijt.
Het laatste probeerde ik gisterochtend te vinden door het gebied
nauwkeurig uit te kammen op mijn vouwfietsje. Dat leverde geen boomvalken op.
Wel bijvangsten in de vorm van mooie rietvogels, een grote havik, drie bruine
kiekendieven en, slecht nieuws: twee kanjers van slechtvalken!
Gelukkig bestaat er nog zo iets als Brabant. Het ziet er
naar uit dat ik de komende weken mijn tentje moet pakken om daar alsnog aan
mijn boomvalktrekken te kunnen komen.
Hoog bezoek van een nieuwsgierige koe |
De altijd charmante rietzanger |
De rietgorzen hadden er zin in, zingend in de toppen van het riet |
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen