Douchen

De herinnering aan die luie warme dagen op Cyprus vervaagt. Dagelijkse beslommeringen en werk eisen hun aandacht op. In Nederland is intussen ook nog eens de herfst aangebroken. Korte broek en teenslippers hebben plaatsgemaakt voor winterjas en fleecemuts. 

Afgelopen weekend woedde er zelfs een najaarsstorm. Niks mis mee, want ik ben dol op onstuimig weer. Bijkomend verschijnsel hiervan is dat het lekker rustig wordt in de natuur. Behalve als je bij een stevige noordwester naar de Maasvlakte gaat, want dan staan de vogelaars in driedubbele rijen over de zee te turen in de hoop op het mogen zien van stormvogels, jagers en andere vogelsoorten die normaal op open zee vertoeven. Bij zo'n storm worden die naar de kust gedreven. 

Zelfs een rustzoeker als ik liet zich die kans niet voorbijgaan. Vandaar dat ik gisteren te vinden was op de overvolle Slag Maasmond. Hier beukte  de  zee onder stuivend schuim op de kust en geselde de wind mijn lijf. Maar het was enerverend en de vogels lieten zich mooi zien. 
Nadeel was wel dat ik gezoutstraald werd. Na afloop was het daarom verplicht douchen: voor mijn telescoop en verrekijker welteverstaan, want daar was een fijne zoutlaag op verschenen. 
Dit verplichte karweitje mocht de pret niet drukken, want ik zag mijn eerste vaal stormvogeltje ooit!

Vaal stormvogeltje

Drieteenmeeuw

Jan van Gent, juveniel