Eleonora

Cyprus: eigenlijk alleen omdat wij hoopten dat het daar in de eerste week van oktober nog lekker zonnig zou zijn. Dat wij er links moesten rijden, kwam een week na het boeken als een verrassing (gelukkig had ik verleden jaar in Schotland ervaring opgedaan). Ook had ik mij in het geheel niet verdiept in de vogelsoorten die er voorkomen, want vogelen zou bijzaak worden.
Luieren was ons hoofddoel.

Wel wist ik dat de Eleonora valk er voorkomt. Dit is een sierlijke, slanke roofvogel die erg op de boomvalk lijkt. Hij broedt op hoge kliffen aan de kust van eilanden in de Middellandse Zee en jaagt boven zee op trekvogeltjes. Die komen daar in de herfst veel voor op hun tocht naar Afrika. 

Ik had de Eleonora valk al gezien op Lesbos, maar alleen kort en op grote afstand. Het was een grote wens om hem ooit nog beter te mogen zien (in feite mocht wat mij betreft de zon compleet verstek laten gaan, het links rijden een nachtmerrie worden en een aardbeving het eiland opschudden: als ik maar één Eleonora goed in beeld zou krijgen, zou mijn vakantie een succes zijn). 

In een onbekend gebied moet je eerst de boel verkennen. Want zie maar eens uit te vogelen waar ze zijn, waar je het beste kunt gaan staan, op welk tijdstip en hoeveel inspanning dat kost bij temperaturen van 28 graden in de schaduw  (jazeker, de zon scheen!) Onze verkenning had uitgewezen, dat als wij om half acht bij het klif waren,  de zon net zou opkomen.Het licht zou dan perfect zijn en de temperatuur voor een paar uur draaglijk.

Een paar dagen later zaten wij daarom voor dag en dauw in de auto voor de echte trip. De timing was perfect. Van achter onze ruggen bescheen het gouden licht de baai en de kliffen. Er had zich nog geen valk laten zien, maar alleen al de overweldigende ambiance maakte deze trip onvergetelijk: de koele ochtendlucht, het zachte licht, het diepblauwe water in de baai beneden ons en de grootsheid van de eruit oprijzende kliffen.

Toen ook de valken verschenen, was het feest compleet.

Er bleken op het klif verscheidene koppels te broeden in gaten en op richels. Soms vlogen ze evenwijdig met de bovenrand van het klif, met ons op ooghoogte. Dan weer zeilden ze op gespreide vleugels hoog in de wolkeloze lucht om zich vervolgens als een baksteen op het wateroppervlak af te laten vallen. Dan weer raasden ze langs de kliffen of buitelden ze gezamenlijk in speelvluchten om elkaar heen. Van bovenaf keek ik op hun donkere, slanke bovenvleugels. Van de onderkant viel de typische tweekleurige ondervleugel juist weer op.
 

Ik maakte foto’s dat het een lieve lust was en Sandra verbaasde zich over haar prettig gestoorde man, die onophoudelijk ah’s en oh’s riep.

De hele verdere vakantie en ook nu nog, zit ik in een roes van gelukzaligheid. 

De Eleonora valk is een gracieuze verschijning en ik heb hem geweldig mogen bewonderen. In mijn hart neemt hij vanaf nu een goede tweede plaats in.

Eleonora betekent fakkel.
Een toepasselijke benaming voor een vliegkunstenaar in zinderende hitte.

Lichte vorm EF komt op ooghoogte langs

EF Lichte vorm, van onderen met de kenmerkende ondervleugel licht/donker

EF Donkere vorm, ook met tweekleurige ondervleugel, maar met donker lijf

EF lichte vorm gaat landen op klif

Ik. De foto toont niet de werkelijke omvang van het gebied. Het klif aan de overkant ligt 1,8 Km verwijderd. Het klif is torenhoog; een val ervan af zou fataal zijn.