Peterdestadsvogelaar

Zoals iedereen weet, ben ik niet fit. En behoorlijk slechthorend. Geen betere mix dan dat om niet al 'mijn' boomvalken meer in mijn eentje te kunnen opsporen (95% van de gevallen vind je op het gehoor!)  Gelukkig heb ik dit jaar via de KNVV  drie mannen gevonden, die mij helpen. Stuk voor stuk goede vogelaars, en mannen die met tegenslag kunnen omgaan. En tegenslag is er! Vanaf begin mei zijn wij al aan het zoeken, maar we hebben slechts drie (van zes) koppels gevonden. Het lijkt erop dat het geen goed boomvalkjaar wordt in onze regio (vanuit Drenthe hoor ik soortgelijke geluiden). Is het de aanhoudende regen geweest of hebben slechtvalken onze boomvalken verjaagd (lees: opgegeten) of is er een andere oorzaak? Mijn kompanen en ik blijven zoeken tot de dag dat ze weer terug naar Afrika gaan, omstreeks begin oktober. Want net als in een tenniswedstrijd is het pas over als de laatste bal gespeeld is.  Los van schaarse boomvalken, komt er altijd wel wat moois in beeld, zoals twee h

 Ik wilde dit stukje eerder schrijven, maar het meewerkend voorwerp werkte niet mee. Ik bedoel daarmee de jonge ekster die in alle stilte op de wereld was gezet. In onze eigen sierpeer nota bene, onopgemerkt voor mijn altijd spiedende oog. Dat ben je niet gewend van zulke volbloed herriemakers! Ook dit jong was stil, stiekem en schuw als de P. Maar alleen als ik in de buurt kwam, want de rest van de tijd hadden we oordopjes nodig om ons te beschermen tegen het onophoudelijke gekekker van ouders en jong. Zelfs bedelen doen eksters blijkbaar krassend. Al met al wilde het kind niet poseren. Alleen met de grootste moeite wist ik een paar foto’s te maken van de magere lelijkerd met het vuil ogende verenpak. Bij andere kraaiachtigen, zoals zwarte kraaien en kauwen was het de voorbije weken ook voedertijd. Die werkten beter mee, want ik kon gewoon stoppen met de fiets, afstappen en gauw een plaatje schieten. Om mijn aanwezigheid werd niet gemaald. Jonge ekster op de loungeset Bedelen     Oo