Imitatoren

Een vogelgeluid dat nergens op leek. Tenminste niet op iets wat in Nederland voorkomt. Het leek nog het meest op het 'pruut-pruut' van de bijeneter. Maar ook weer niet helemaal. 

Nieuwsgierig als ik ben, fietste ik naar twee appelboompjes toe, omdat het daar vandaan leek te komen.

Een bijeneter was het nu zeker niet meer, want er was een 'klak-klak' geluidje aan het eerdere geluid toegevoegd. Misschien was het gewoon een spreeuw, want die hebben er een handje van om van alles en nog wat na te doen.

Toen ineens stond ik oog in oog met de door appelbloesem omlijste muzikant: een gaai. 

Gaaien zijn net als spreeuwen imitators van de hoogste orde; en ondanks dat je dat best wel weet, zetten ze je toch altijd weer op het verkeerde been.

Ik mocht hem gelukkig wel op de foto zetten. Hoewel zijn bek, waarmee hij mij vast uitlachte, verborgen bleef. 


 



Reacties

  1. Een heel mooi stukje Peter. Leuk om te lezen. Het geluid dat ze maken is soms moeilijk te herkennen, zo ook hu nest. Bij toeval ontdekte José en ik er een. Diep verstopt in een vogelkers.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten