To photograph or not to photograph: een dilemma

Op sommige dagen, als het energieniveau laag is, laat ik het fototoestel thuis. Dat is altijd een dilemma, want de praktijk heeft intussen bewezen dat juist dan de mooiste waarnemingen voorbij trekken. Voor mijzelf is dat nog niet eens zo erg, want ik heb mijn netvlies om de foto’s op te slaan en mijn herinnering. Maar voor mijn lezers… 

Neem nou eens vandaag. Tino en ik waren op de weg terug na een dagje vogels kijken bij Abbenbroek. Geheel onverwacht zagen wij twee reuzensterns, jagend boven de Bernisse. 

Nu kan ik heel geanimeerd vertellen over hoe enthousiast wij waren over deze bijzondere vogel, die maar zelden te zien is, over het gracieuze gefladder van deze grote sterns met hun knaloranje snavel zo groot als een kleine peen en hun spitse witte vleugels met zwarte punten. En dan het moment dat een van deze reuzen zich al een baksteen in het water liet plonsen en weer boven kwam met een voorn zo groot als een 'mars'. Maar zeg nou zelf, hoe leuk is dat, zonder foto's? 

Er moet heel wat gebeuren, wil ik ook bij het boomvalken spotten mijn fototoestel thuis laten... al moet ik er bij wijze van spreken kruipend naartoe. Daarom mogen jullie het vandaag doen met wat boomvalkfoto's van dit jaar. 

En even tussen ons gezegd: reuzensterns zijn prachtig, maar boomvalken zijn nog veel prachtiger.

 

Een van mijn eerste boomvalken dit jaar. Deze houdt een prooi tussen de poten

Vele uren zoeken, soms tot donker aan toe; geen straf

En dan is het nest gevonden, moedervogel zit er hier nog naast

En zie je de eerste jonge boomvalken weer vliegen

 

Of een ouder zijn kroost verdedigen tegen een buizerd