Navigeren kun je leren

Verdwalen (of afdwalen) is iets wat ik mij niet kan veroorloven. Gezonde mensen lopen laconiek een extra rondje, of een paar kilometers meer, maar die spankracht heb ik niet. Strand ik ergens, dan moet ik mij laten ophalen en mij tot die tijd warm en droog houden, eten en drinken. In bekend gebied kan ik aardig inschatten wat mij te wachten staat. In onbekend gebied moet ik mij serieus voorbereiden. Daar ga ik zelden zonder kaart, kompas, eten, drinken en vuur op pad. Die kaart en dat kompas vinden sommige mensen overdreven, “want in Nederland kom je toch altijd thuis?”  Zij wel ja.

In mijn jeugd had ik geleerd om kaart en kompas goed te gebruiken. Maar de finesses was ik intussen vergeten. Sandra’s navigatievermogen was nihil en juist zij voelde de behoefte om er iets over op te steken, want wat als mij iets zou overkomen? Hoe haalt zij dan hulp of weet zij de hulpdiensten naar onze locatie toe te halen? Natuurlijk, wij hebben Google, maar uitgerekend als je die nodig hebt, is er geen bereik of is je accu leeg.

Verleden weekend waren wij daarom op de Sallandse Heuvelrug voor een cursus "Kaart, kompas en GPS". In de ochtend theorie en daarna oefenen in het bos. In dat bos bleek feilloos wat ik in de eerste alinea bedoel, want al na vijf minuten ging de groep te snel voor mij en moest ik afhaken. Ik had erop geanticipeerd, dit keer met mijn verrekijker. Terwijl Sandra en de rest verder gingen oefenen, bleef ik rond het startpunt hangen om te vogelen (maar er zat niks; paddenstoelen zijn echter ook mooi en die stonden er genoeg).

Wij hebben heel veel geleerd van de cursus. Het kompas heeft geen geheimen meer voor ons. Wij kunnen een koers schieten, een kruispeiling doen en een dubbele kruispeiling doen. Zelfs hebben wij geleerd om de miswijzing te berekenen. Ook een simpel GPS-apparaat weten wij nu te bedienen. 
En leuk dat het is...

Zien jullie ons de komende weken in de weer met kaart, kompas en GPS, gewoon in de polders rond Spijkenisse, dan zijn wij niet verdwaald, maar bezig de vers aangeleerde technieken te oefenen: waypoints invoeren, coördinaten opzoeken en intekenen met de kaarthoekmeter. En ondertussen vergeten wij natuurlijk niet om om ons heen te kijken. Niet alleen om oriëntatie- of herkenningspunten te zoeken, maar vooral ook om te genieten van al die vogels die je tegenkomt als je in de buitenlucht bent. 

Spreeuwen hebben een genetisch verkregen navigatievermogen

En deze langeafstandstrekkers ook (grauwe ganzen)