Veertjes tellen


Vogels zijn divers in uiterlijk en formaat, maar de opbouw van hun verenpak is min of meer uniform. 
Vroeger werden vogels afgeschoten om ze te kunnen bestuderen. Zelfs de bekende natuur-'vriend' Jac. P. Thijse deed het (zie ook onderstaande link). Wij kunnen daar nu schande van spreken, maar in die tijd was dit alom aanvaard.
Veel vogels eindigden in de pan. Andere liggen tot op de dag vandaag in geprepareerde vorm in natuurhistorische musea (die afgestroopte huiden heten balgen).
Hoewel wij nu niet meer moeten denken aan zulke barbaarse praktijken, heeft de wetenschap veel gehad aan die balgen. De opbouw van bijvoorbeeld een vogelvleugel is er mee vastgesteld.

Tegenwoordig zijn er geen slachtpartijen meer nodig om aan vogelstudie te doen. Vogels worden levend gevangen, onderzocht en weer losgelaten. Of ze worden digitaal gevangen op een foto. Soms is dat gewoon ‘voor de mooi’, maar soms ook zijn de foto’s bruikbaar als studieobject. 
Bijvoorbeeld: heeft u altijd al willen weten hoe het verenpak van een vrouwtjesfazant is opgebouwd? Met de onderstaande foto’s weet u het. 

Meestal schrik je zo van een opvliegende fazant dat je geen foto weet te maken...

Maar soms is het raak!




Reacties