Peterdestadsvogelaar

Dikke stralen, de hele nacht door en ook ’s morgens nog. Wat zagen mijn tuin en ik ernaar uit. Een kikker blijkbaar ook, want die liet zich open en bloot op het terras het zweet van het lijf afspoelen. Tenminste, zo zou het gegaan kunnen zijn, maar zeker weten doe ik dat niet, want ik zag alleen de slotscène: de reiger op het natte dak met de kikker in zijn bek. Wel sneu: krijg je eindelijk de lang verwachte verkoeling en dan eindig je zo...