Peterdestadsvogelaar

  Ja hoor, ik heb hem. Een man goudvink, de mooie vogel die ik jullie de vorige keer niet kon laten zien. verscholen achter takjes, maar ja, zo gaat dat. Kijk en geniet. En dat gewoon in het Bernissegebied.   

Ik had een goudvink gespot bij de Bernisse. Het was alsof hij wist dat ik mijn camera niet bij me had, zo mooi als hij bleef zitten, met zijn knalroze borst vooruit. Zeker zo leuk: in de polder zijn de hazen aan het ravotten. Die voelen lentekriebels. Ik heb een paar gave foto’s van verleden jaar, die ik nog op mijn blog wilde plaatsen. Komt dat even mooi uit? Volgende keer misschien toch nog een goudvink. Ik zal er zeker mijn best voor gaan doen, zodat jullie kunnen mee genieten.      

Een zichtbare waterral is voor de meeste vogelaars iets om naar uit te zien.   Zijn ze anders onzichtbaar dan? Ja, want deze goed gecamoufleerde rietbewoners sluipen door het riet zoals amazoneindianen door het oerwoud sluipen: behoedzaam en onzichtbaar.  Waterrallen verraden hun aanwezigheid meestal door een typische kreet, die ze om de tien minuten of zo laten horen   (waarna de vogelaar denkt: ah, een waterral en doorloopt omdat-ie hem toch niet vindt). In de boeken wordt de kreet vergeleken met de kreet van een speenvarken. Maar wie weet tegenwoordig nog wat dat is? Tofu, dat wel of een havercappucino of een pokébowl, een bonenburger desnoods, maar een speenvarken?  Op de foto's de waterral, die zich niet stoort aan de rommel in de sloot. Wie toch wil weten hoe waterral en speenvarken klinken: klik op de link naar de vogelbescherming en scrol naar de geluiden. https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/waterral Goed k...

Gisteren zag ik bij de Bernissesluis een koppeltje middelste zaagbekken (miza’s in vogelaarsjargon). Het zijn mooie, bont getekende vogels, vooral de mannetjes, met een rode snavel en rode ogen, en een sprieterige kuif. De miza’s waren aan het vissen (wat moet je anders in dat koude water?) Een fuut viste met hen mee en had succes.  Als visser wil ik altijd zien wat voor vis het is. Dit keer was het een flinke Pos, een grijsbruin rovertje met fijne stippen op   zijn gestekelde rugvin. Door zijn bolle ogen heeft hij de bijnaam Schele Pos gekregen.  Vroeger was Pos een irritante bijvangst als je op paling viste. Ze zijn gulzig en slikten de haak vaak diep in, wat tot wrede taferelen leidde. Nu de jaren mij mild hebben gemaakt, denk ik: wat bezielde ons?! Hoe tegenstrijdig was het dus dat het zien van de Pos een warme herinnering opriep aan een fijne jeugd. Raar iets, de menselijke psyche...   Fuut met Pos Middelste zaagbek vrouwtje Middelste zaagbek mannetje Middelste ...

Al tijden zag ik in de winter geen kale akkers meer. Balen, want op die kale akkers kon ik altijd lekker speuren naar goudplevieren, leeuweriken, spreeuwen, slechtvalken en smellekens. Vooral die laatste twee houden ervan om op een hoge kluit te gaan zitten om de boel in de gaten te houden.  Ik hoorde dat het EU beleid was waardoor boeren verplicht waren om hun akkers ook in de winter te beplanten. Rare jongens, die EU. Tot mijn verrassing stuitte ik vanmorgen in de polder Zuidland weer op een paar van die ouderwets kale akkers. Op internet lees ik nu dat de EU-regels per maart 2024 zijn versoepeld. Of juich ik te vroeg, want op de foto's zie ik al weer een groene waas opkomen.  Hoe dan ook, het was kaal genoeg om raak te zijn met slechtvalken, die ik ondanks de miezer op de foto heb gezet.  PS. Vergeet niet naar mijn vorige bericht te kijken, als je dat nog niet gedaan hebt, over mijn gepubliceerde roman. Of klik simpelweg op: Alter Eega, het boek. Twee slechtvalken op...

Klik HIER voor meer informatie. Voor wie van romantiek houdt, is mijn boek een aanrader. Zoetsappig is het echter niet, want ook moord en doodslag komen aan bod. Een beetje ruimdenkendheid is aanbevolen. De titel is: "ALTER EEGA" ISBN:9789403676138 Lees hieronder de achterflap.